Dank zij de royale staatssubsidies kan de Nationale Omroep al eens meer haar zonen en dochters uitsturen , het liefst zo ver mogelijk weg.
Nogal wiedes dat de publieke opinie , die op het einde van de maand met moeite de eindjes aan elkaar rijgt , en hooguit een paar daagjes op het strand of in de Ardeense bossen kan gaan liggen , daarop al eens sceptisch reageert.
Wanneer we , desondanks , toch iemand de (snoep) reisjes gunnen is het Jeroen (Meus) wel.
Omdat Jeroen al even eerlijk is als de keuken die hij brengt , en hij u ook , tussen de lijntjes door , geen sociale, politieke , of andere propaganda probeert door de strot te duwen.
In de Schrijmakersstraat in Leuven in de pannen roeren is even genoeg geweest , zelfs nu er - dank zij de negen zonnepanelen op het dak - een pak groener en goedkoper kan worden gekookt.
Op zoek naar andere dagelijkse kost dan maar.
Deze van Georgië bijvoorbeeld.
Een land gelegen in de Zuidelijke Kaukasus , verdeeld over grotendeels Zuidwest-Azië en een klein stukje Europa.
Het is niet alleen chef Guram Baghdosh die er Jeroen met verstomming slaat , ook de zuivelvrouwen in de bergen van Adjara brengen hem helemaal van zijn en hun melk.
Op blz. 19 staat het recept van Marina's denappelconfituur , die u best niet op uw boterham smeert. Een lepeltje schijnt wel te helpen wanneer u verkouden bent.
Georgië in jouw keuken betekent gedroogde goudsbloem, druiven , honing, kaas, en walnoten. Vooral walnoten , veel walnoten.
Zelfs in het recept op blz. 28 : Adjaruli khachapuri met komkommer – tomatensla.
Laat u niet misleiden door de moeilijke namen , want er komen er nog.
Khinkali en adzhapsandali op blz 30 -33 bijvoorbeeld.
Wat staat voor heerlijk fingerfood , en geen hap uit uw sandalen.
Intussen komen we ook heel knappe foto's tegen , van de streek , van de mensen , en uiteraard van de gerechten.
Marina's honingcake met walnoten en botercrème mag het hoofdstuk over Georgië afsluiten. We zijn 43 bladzijden ver.
Op naar Calabrië dan maar.
Regio gelegen ten zuiden van Napels , de zuidwestelijke punt van de Laars van Italië zeg maar , met rechtover zich het eiland Sicilië , van elkaar gescheiden door de Straat van Messina.
TV kok Max Mariola speelt er Jeroens gastheer.
Jeroen heeft het over ' Het Aalst van Italië ' , dan weet u dat de uien er nooit ver weg zijn.
Vissen doet Jeroen er op de boot van Fortunato.
De zwaardvis - nochtans alomtegenwoordig - bijt vandaag niet , maar geen nood er liggen er nog een paar op de plaatselijke markt.
Zelf Ricotta maken is niet simpel , met de tips op blz 53 komt u al aardig in de buurt.
Laura en Antonello gooien niets van hun pas geslacht varken weg.
Jeroen kijkt toe , Eline en Herman nemen intussen wat foto's.
Calabrië in je keuken , dat is : pikante worst, zwaardvis , tropea-ui, bergamot, rode peper en aubergine.
Tussen de recepten valt de ' Zwaardvis alla ghiotta met gebakken aardappelblokjes ' op. ( blz.68 )
Je haalt er zo de zon en de zomer mee in huis.
De ' Torta della nonna met abrikozen en amandel ' , waar Jeroen de pijnboompitten door amandelen heeft vervangen ' mag het hoofdstuk over
Calabrië afsluiten.
Op bladzijde 78 zijn we in Schotland beland , het land van de whisky, en de haggis.
Jeroen zit voor de gelegenheid in het schuitje van Calum Mc Donald.
Die vist voor de kust van Staffin op het eiland Skye op kreeft.
' Alweer kreeft vanavond ! '
Het wordt echter makreel met mosterd en haver.
In Edinburgh zit Jeroen aan de ' Masala Chai ' thee van Tony Singh.
Indisch-Pakistaans , maar de Schotten zijn er weg van.
Na het volgen van het recept op blz.87 u misschien ook.
En er passeren intussen alweer heel wat knappe foto's de revue.
Schotland in je keuken ?
Haggis, haver, ossenwit, patatten en gerst.
Zin in ' Scottish pie met lamsvlees , bruin bier, rapen en muntsaus '?
Na het lezen van blz.104 bent u helemaal mee.
En om een mens helemaal zoet te maken voor Schotland is er het
' Cranachan ' dessert met frambozen, havermout, room , en ...wat dacht u , echte Schotse whisky. ( blz 109 ).
Van blz.110 tot en met blz.215 leert u achtereenvolgens de dagelijkse keuken van Turkije , Zuid-Zweden en Oaxaca ( Mexico ) kennen.
Met alweer een pleiade aan heerlijke landelijke gerechten en dito foto's.
Na Abraham weten we nu ook waar Jeroen zijn mosterd vandaan heeft.
Er moet heel wat gebeuren eer Jeroen op zijn paard zit.
Niet alleen het boek maar ook de cover is dus uniek.
'De Mosterd van Meus ' telt 215 bladzijden
en is een uitgave van Standaard Uitgeverij ( Manteau ) in samenwerking
met VRT 1 en Hotel Hungaria.
ISBN 978 90 223 4114 8
richtprijs: 29,99 euro