In the picture

BRAFA ART FAIR 2019 : brengt alweer Kunst van het Hoogste Niveau.

“ Elk jaar opnieuw gaan we op zoek naar een unieke locatie om de nieuwe editie van onze Brafa kunstbeurs aan te kondigen “, zegt ons een fiere Harold ' Kint de Roodenbeke, voorzitter van “Brussels Art Fair” op de persvoorstelling zo'n 3 maanden vooraf.

Het herenhuis waarin we nu staan, aan de Lebeaustraat 37 Brussel, ademt de grandeur van laat negentiende eeuw.

De architectuur van het vroegere “Hotel Frison” is van de hand van Gentenaar Victor Horta.

De kunstenaar was pas 33 toen hij het in 1894 voor een bevriend advocaat liet optrekken.

In een voor die tijd verbazende “ Art Nouveau “ stijl.

Wie het belang van deze grootmeester in de architectuur wat beter wil bevatten moet zijn naam maar eens “googlen”.

En, wie net voor de invoering van de euro nog een briefje van 2000 Belgische Frank in zijn portefeuille had zitten, wist toen al hoe imposant hij er uit zag.

Dat het gebouw er zo opgefrist bij staat is mede te danken aan eigenares en juwelenontwerper Nupur Tron, die het beetje bij beetje opnieuw naar zijn oorspronkelijke staat aan het terugbrengen is.

Dat kadert volledig in haar “ Fondation Frison Horta “, de “non profit “ stichting die deze jonge dame met Indische roots begin dit jaar in het leven riep, en die tot doel heeft belangrijk erfgoed en kunst te promoten, en die alzo voor het nageslacht te bewaren.

Met haar graduaat in “Design and Marketing & Merchandising and Fine Arts” aan de NYU (New York) en verdere studies in Parijs weet Nupur perfect hoe het moet.

De Brafa kunstbeurs in Brussel behoort tot de 5 beste ter wereld.

En is ook één van de oudste.

Zo maar liefst 133 galerijen uit 16 verschillende landen tekenen- bij deze 64-ste editie -van 26 januari tot 3 februari 2019 present in Tour & Taxis aan de Havenlaan 88, 1000 Brussel

100 experten wereldwijd keurden de quasi 15.000 tentoongestelde werken op authenticiteit en kwaliteit.

De Brafa kunstbeurs is jaarlijks goed voor zo'n 65.000 bezoekers uit de hele wereld.

Ook even proeven van de sfeer ?

Tickets en info op : http://www.brafa.art

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

Dat de Leuvense Universiteit heel nauw betrokken is bij deze editie van de Boekenbeurs vertelden we u al.

Woensdag stuurde ze twee van haar meest talentvolle jonge onderzoekers naar Antwerpen.

Vier jaar lang werkten Isolde Buysse en Nana Mertens aan een studie over de schoolsituatie van kinderen die niet uit een doordeweeks gezin komen.

Kinderen wiens ouders gescheiden zijn, of die één van hun ouders verloren hebben, of die in het gezin geconfronteerd werden met een voorval dat toch wel een stevig impact op hen had.

In het “ Boek-o-Droom “ auditorium kwamen Isolde en Nana ,woensdag op de leerkrachtendag , niet alleen hun bevindingen met het publiek delen, maar ook het boek

“Divers Gezin(d) “, dat ze samen met Koen Matthys over het thema schreven, promoten.

Wij maakten enkele sfeerbeelden en stelden de beide dames achteraf ook een paar vragen.

(willy van bouchaute)

Gent heeft zijn Velodroom, Waregem zijn Hippodroom, Charleroi zijn Spirodroom en sinds vorige zaterdagavond heeft ook Antwerpen zijn o-droom.

Die heet “Boek- O-Droom “

Ietsje anders geschreven maar, geef toe, even mooi klinkend.

Alexis Dragonetti (foto midden) , gedelegeerd bestuurder van Boek.be , organisator van de Antwerpse Boekenbeurs, lichtte op de openingsavond al in grote lijnen de vernieuwde Boekenbeurs toe.

Het is een driejarenplan maar de vernieuwing is al nu duidelijk te zien.

De inkomhallen zijn nieuw, het auteurspodium ziet er helemaal anders uit, er is een compleet vernieuwde website, de interactie met het publiek is nog intenser dan voorheen, en het hele programma nog stukken uitgebreider dan ooit tevoren.

De slogan “ Woord aan het Woord “ kan niet duidelijker zijn.

Dat Luc Haekens gevraagd werd om de officiële opening in te leiden was een goede keuze.

Met Haekens is ambiance en spitse humor al van dag één verzekerd.

“ Ik heb ooit eens opgevangen dat het niet veel had gescheeld of de Boekenbeurs was weg uit Antwerpen”, schotelde hij Burgemeester De Wever voor.

“ Daar ben ik met gans mijn gewicht tegen aan gegaan” , repliceerde De Wever.

Haekens weer : “ Was dat voor of na uw dieet ? “

De avond kon voor de genodigden en pers al niet meer stuk.

We laten u in onderstaande sfeerbeelden al eens proeven van hoe het er de eerste avond aan toe ging.

Heel wat bekende gezichten tekenden present, kijk maar.

(willy van bouchaute)

(foto's/camera : anne-marie couliez)

Een dieper verslag over de Boekenbeurs krijgt u in de loop van de week.

Alle info en data op : https://www.boekenbeurs.be/

Ze zullen niet alleen in de wolken zijn in Beervelde na het overdonderend succes van hun Tuindagen, maar zich ook een hoedje hebben geschrokken na het bekijken van de cijfers en het fenomenaal aantal bezoekers dat het weekend van 12/13 en 14 oktober in het Park van Beervelde langskwam.

Met net iets minder dan 20.000 waren ze, dat was tot hiertoe ongezien voor een herfsteditie.

Daar zal het goede weer, dat de graaf eerder al meer dan eens goed gezind was, zeker voor iets tussen zitten.

Maar ook Reynaert de Vos, wiens streken vaak onvoorspelbaar zijn.

Geniet even mee van onderstaande sfeerbeelden.

De volgende tuindagen zijn gepland voor het weekend van 10/11/ 12 mei 2019.

willy van bouchaute

foto's : andré buysse.

Je nieuwe kookboek, getiteld “Easy@home”, ook nog eens @home te kunnen voorstellen, het is niet aan iedereen gegeven.

Ilse D'hooge, bij velen bekend als Libelle-kok, runt samen met haar man Sven De Muynck de vishandel C-Food aan de Antwerpse Steenweg in Lochristi.

Het kader is er uniek.

Toen zoon Guillaume ( ze hebben 3 zonen ) een paar jaar terug besliste om ook voluit voor de zaak te gaan, werd er hier heel wat geïnvesteerd.

Het resultaat is als een plaatje.

Daar staat zelfs een fotograaf als Bas Bogaerts, die de sfeerfoto's voor het boek maakte, van te kijken.

Presentatrice (Focus TV) en journaliste Sabine Goethals, die we nog kennen van onze reportage op de Wereldtentoonstelling in Milaan (2015) , leidde de boekvoorstelling in goede banen.

Zo kwamen we te weten dat naast Bas Bogaerts ook Bram Debaenst instond voor een groot deel van de foto's in Ilse's tiende (jawel) kookboek.

Easy@home met Ilse gaat over makkelijk en vrij snel te maken gerechtjes, waarvoor ook de ingrediënten al even makkelijk te vinden zijn, en men zo niet het ganse land afschuimen moet.

Elk recept staat duidelijk en bondig gevat in één bladzijde : met wat je nodig hebt, hoe je het maakt (in 4 heldere stappen ), voor hoeveel personen ( 4 à 6 ) het bedoeld is , en de tijd ervoor nodig.

Ilse mag dan wel een vishandel runnen, naast visgerechten, komen ook vlees, kip, veggie, en pasta aan bod.

Wijzelf gaan zeker de “Aziatische waterzooi van Noordzeetong en kokosmelk” op pagina 102 eens uitproberen.

De bijhorende foto op pagina 103 ziet er alvast veelbelovend uit.

Na de boekvoorstelling konden de genodigden proeven van 4 gerechtjes uit het boek.

Het vissoepje (one-pot seafood-soep op blz.98) was overheerlijk.

Niet te geloven dat je dit thuis in 30 minuten ( als je het recept van Ilse volgt ) voor mekaar krijgt.

(willy van bouchaute)

“Easy@home met Ilse” (Uitgeverij Angèle)

(196 pagina's , kostprijs 24,99 euro ).

ISBN 978 90 223 3571 0

verkrijgbaar in de betere boekhandel, alsook bij de Delhaize en de Carrefour.

En uiteraard ook @home bij C-Food, Antwerpse Steenweg 129 A in Lochristi.

Waar Ilse het graag zal signeren.

foto : athos burez 

Exact drie jaar is het geleden dat we op een klein podium in het Felix Pakhuis in Antwerpen drie jonge dames met hun virtuoze samenzang het publiek zagen inpakken .

Net alsof contra-alt Sophia Laverne, sopraan Anglyn Maxene en mezzo-sopraan Patty Marie, samen The Andrew Sisters vormend, er op het podium stonden.

“ Bei mir bist du schön “ weet je wel.

Die avond waren met The Jacquelines, puur Antwerps deze keer, de jaren 30 en 40 helemaal terug.

Hun swing-jazz en boogie-woogie werkte zo aanstekend dat we er toen deze lovende recensie over schreven : http://www.in-the-picture.be/cms2/index.php/archief/17-archief/193-eerste-full-cd-gee-oh-gee-van-the-jacquelines-is-topklasse

En zie, nu drie jaar later staan ze er terug, in de Roma deze keer, met de voorstelling van hun tweede full album.

De hoes van “ Leaving The Circus” zegt ons meteen dat de bezetting amper is gewijzigd.

The Jacquelines, dat zijn de vocalisten Iris Berardocco, Sara Raes en Eva Tulkens ( die Eva Buchman, die in het buitenland woont is komen vervangen ) , gerugsteund door de getrouwen van toen : Stijn Wauters op piano, Frederik Madou (contrabas) en Jelle Van Giel aan de drums.

Maar is ook hun muziek, na 3 drie jaar, ook nog hetzelfde gebleven?

Wij zoeken het voor u uit.

 foto : athos burez 

14 songs staan er op de full CD.

Waarvan 11 eigen liedjes, deze laatste alle gecomponeerd en gearrangeerd door Iris Berardocco.

We pikken er een aantal uit.

Jacqueline's Ragga

Met dit nummer als intro wordt er al meteen buiten de lijntjes gekleurd.

Het is een herbewerking van “ Jacqueline's Tune “, de song die bij het vorige album ook al de spits moest afbijten.

Weg nu met de swing, leve de “ragga” en “hiphop”.

Ola, dit is toch even wennen, maar het is ,alweer, knap gedaan.

I am Good met “At Stuff that Sucks” als ondertitel.

“Deze jaren 60 stijl hebben we nooit eerder gedaan”, zegt Iris Berardocco ons.

Dat moeten ze dan maar eens meer doen, denken we nu al.

“Iets als “Be My Baby” van The Ronettes”, dat was wat ik voor ogen had toen ik het nummer schreef”, aldus Iris.

Volgens ons komt ook “ Stupid Cupid “ van Connie Francis uit 1958 aardig in de buurt.

Al doet de intro ons dan weer meer aan een stukje uit een of ander Elvis nummer denken.

Maar dat is – I just can't help believing- waarschijnlijk (beroeps)misvorming,.

Flashing Poles

Is een leuke en vlotte boogie-woogie, die over flitspalen en verkeerscontroles schijnt te gaan.

De snelheid is hier gelukkig volledig onder controle.

Let hier toch ook even op de virtuoze stembuigingen van de 3 dames.

Heel, heel mooi gezongen.

Sing your Live

Het zesde nummer op het full album is een bewerking van een Steve Morrissey song.

Met als snel felicitaties van songwriter Mark Nevin ( Fairground Attraction ).

Die gelukwensen gingen vooral naar de vocale prestaties bij deze Jacquelines-versie.

En Nevin kan het weten, want alvorens hij songs schreef voor onder andere Morrisey en Kirsty MacColl, was hij al bezeten door de muziek van de supersterren, zoals Davie Bowie.

Wij van onze kant vinden dan weer dat ook Stijn, Frederik en Jelle hier een pluim verdienen.

Don't cry for Louie

Was in 1988 een kaskraker voor Vaya Con Dios.

Dani Klein zal zich drie jaar geleden, toen ze gehuldigd werd in de Radio 2 Eregalerij , een hoedje hebben geschrokken wanneer The Jacquelines haar nummer live op dat grote podium van het Kursaal Oostende brachten.

Soms is een coverversie al eens knapper dan het origineel.

Dat het nummer, nu heerlijk in 3 stemmetjes gezongen, zijn weg vindt naar de playlists van diverse radiostations, is meer dan verdiend.

Slotsom :

Met “Leaving the Circus “ leveren The Jacquelines alweer een kunstwerkje af.

Muzikaal ietsje complexer dan het vorige full album - wat het toch ietsje minder toegankelijk maakt voor de doorsnee luisteraar -, maar een mens, en al zeker een muzikant – componist moet af en toe eens zijn grenzen durven aftasten.

Het album is ook fysiek verkrijgbaar, met heel knappe cover en ingesloten tekstboekje nog wel, en wordt verdeeld door CNR Belgium.

Alle verdere info op www.thejacquelines.be

(willy van bouchaute)

Nu de diesel in sommige gevallen - tenzij je betaalt - toch niet meer “het stad” in mag, dan maar als tandem er doorheen, moeten Filip Dewinter en Anke Vandermeersch gedacht hebben.

Met Filip vooraan en Anke er net achter.

Wie er het hardst moeten duwen op een tandem, daar bestaat een mopje over.

Filip Dewinter op 1, en Anke Vandermeersch op 2 .

Dat is wat de lijst van Het Vlaams Belang voor de Gemeenteraadsverkiezingen van zondag in Antwerpen laat zien.

Onze toevallige ontmoeting met volksvertegenwoordiger Dewinter en senator Van dermeersch dateert van vorige maand bij een muziekconcert aan de Vlaamse kust.

De afspraak voor een duo interview was al snel gemaakt, alleen de locatie zou in laatste instantie nog wijzigen, wat in alle drukte net voor de verkiezingen best begrijpelijk is.

Het wordt dus niet het partijsecretariaat aan de Amerikalei in Antwerpen, maar het Vlaams Parlement aan de Leuvenseweg in Brussel, , waar Anke Vandermeersch vijf hoog haar kantoor heeft.

Al moet de wagen eerst vijf etages laag de parking onder het gebouw in.

Hoogtes en laagtes, net zoals in de politiek, wij zijn nu al helemaal mee...

(willy van bouchaute)

(camera : axel v. / ivan bracke)

Wat is er mooier dan iemand een platform te kunnen bieden om te laten zien waar hij of zij goed in is.

Dat is wat Johan Van Hoorde (rechts op de foto ) als zakelijke leider van het Scala Theater in Gent al jaren doet.

Niet simpel in harde tijden als nu.

Maar met de steun van enkele sponsors die de theaterwereld een warm hart toedragen lukt hem dat toch telkens weer.

Het was dus niet zomaar toeval dat het nieuwe theaterstuk “ De Bonobo's” werd voorgesteld in “ Schoenen Dekens “ aan de Brusselsesteenweg in Gentbrugge.

Waar gisterenavond de cast, op een paar afwezigen na, quasi volledig present tekende.

Ook gastactrice Loes Van den Heuvel, die er zelfs een verre trip vanuit Keerbergen voor over had.

Heen en terug is dat zo'n 154 km.

Na 28 repetities kent een mens niet alleen zijn rol, maar ook zijn weg blijkbaar.

Al eens uitgerekend hoeveel 154 x 28 is?

Zo merkt u hoe groot het respect van Loes “ Carmen Waterslagers” Van den Heuvel“ voor de mensen van het Theaterplatform Gent wel is.

“De Bonobo's” is een straffe komedie van de Franse auteur Laurent Baffie, en wordt voor Theater Scala geregisseerd door Nadine De Rycke (tweede van links op de foto).

Lezz Wauters (gans links op de foto) speelt de rol van de blinde Alex, Loes is voor de gelegenheid schoenenverkoopster (bij Dekens, wat dacht u), Amber Verleyen (tweede van rechts) speelt Angeline, de verpleegster, en Johan Van Hoorde is Danny, een dove.

Dan zijn er nog Pieter Depouillon ( Ben, de stomme) en Caressa De Vogelaere ( Julie, politieagente van de drugsbrigade).

Beiden werden verontschuldigd voor de persconferentie.

Waar het stuk over gaat, dat hoort u in één van onderstaande video's.

De première gaat door op zaterdag 9 november 2018 om 20 uur in het Scala Theater, Dendermondsesteenweg 163-165, 9000 Gent.

Verdere speeldata en reservaties op www.scalaplatform.be

(willy van bouchaute)

(foto's/camera : anne-marie couliez)

Gewoontegetrouw bellen we - een aantal dagen voor zijn tuinfeesten van start gaan - graaf Renaud op met de vraag om een kort interview.

Dat geeft altijd een beetje spanning, want de graaf is liever met zijn planten en bloemen bezig dan met een voor hem wildvreemde camera en microfoon.

Maar graaf Renaud , aimabel zoals altijd, gaat nu ook weer zonder aarzeling op onze vraag in.

Thema van “Het Feest van de tuin”- want zo staat het nu op alle folders en affiches - is “Reynaert de Vos”.

Een betere afsluiter van het Reynaert jaar kan men zich in Lochristi niet wensen.

Deelgemeente Hyfte wordt immers ook genoemd in het dierenepos “ Van den vos Reynaerde”.

En zie, enkele maanden terug dook er plots nog een vos op in Beervelde , als verrassing van gravin Valerie voor de 70-ste verjaardag van de graaf.

“Mister Tod ” kwam toe, veilig verstopt in een grote houten kist, en het duurde toch wel even voor de jarige graaf hem kon bevrijden.

Tijdens de komende tuindagen zal “ Mister Tod “ te bewonderen zijn in de inkomhal van de grafelijke villa.

Geflankeerd door “ Jemima “, de eend

Want ook die landde na een veilige vlucht over het Kanaal in het Park van Beervelde.

“The Tale of Jemima Puddle Duck” is een kindersprookje uit 1908 van de hand van de Britse schrijfster Beatrix Potter.

De relatie tussen Jemima (de eend) en “Mister Tod ( de vos ) was al even spannend als die tussen Reynaert en Bruun de Beer.

Traditiegetrouw passen heel wat standhouders op de Tuindagen van Beervelde zich feilloos aan, aan het thema wat de graaf heeft bedacht.

Benieuwd hoe ze dat nu op vrijdag 12, zaterdag 13 en zondag 14 oktober 2018 zullen doen.

(willy van bouchaute)

(foto's/camera : anne-marie couliez)

https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de_tuindagen

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk,  zegt men.

Die van Darline zijn dat ( soms ) ook,  zegt men.

Waar God het in deze tijden wat moeilijker krijgt, spreekt Devos nu meer dan ooit de passie.

In het Reinaert jaar mag dat van ons.

De organisatie van de Miss België verkiezing mag dan wel een goed doel in Cambodja steunen, ook de eigen provincie wordt ruimschoots en gulhartig bedeeld.

Zij het hier dan in de vorm van lintjes.

Met 6 finalisten zijn ze, de West-Vlamingen.

Dat terwijl buur Oost-Vlaanderen het met 1 moet doen.

Dito voor Brussel, Waals-Brabant en Luxemburg.

Voor de provincie Antwerpen zijn ze met 5.

Het stad is van “ A “, het land nog niet helemaal.

Luik scoort met 4 finalisten ook niet slecht, op de voet gevolgd door Vlaams-Brabant, Henegouwen en Namen, die er elk 3 hebben.

Limburg telt er dan weer 2.

Ondanks ze in de meerderheid zijn, de West-Vlamingen, zal er toch nog een coalitie moeten worden gevormd.

Want een absolute zekerheid dat de nieuwe Miss België , die op 12 januari 2019 in het Plopsa theater De Panne het kroontje mag opzetten, een West-Vlaamse wordt is er niet.

Het was druk op de, speciaal door “ La Strada “ geïnstalleerde, catwalk vrijdagavond in de Carré.

Niet makkelijk om dan als “mannequin in spe” meteen je draai te vinden.

Daarenboven moesten er ook nogal was danspasjes worden geëtaleerd.

In volle licht deze keer.

Al stond dat licht bij de persoonlijke voorstelling al eens op de vriendinnen achter in plaats van op de kandidate zelf.

Zoals Vanina ( Chouaobi) hier op de rechtse foto mocht ondervinden.

Maar wanneer je , als nummer 01, de spits moet afbijten is dat misschien net handig.

Donna De Graef (links) uit Sint-Katelijne-Waver heeft niet alleen de mooiste ogen, maar ook (tot hiertoe) de meeste sms-jes.

En die laatste geven recht op een scooter.

Die scooter stond er vroeger in levende lijve, nu was die alleen op het scherm te zien.

Zou de lage emissiezone in het Brusselse daar voor iets tussen zitten?

Donna kon er alvast hartelijk om lachen.

Wijzelf knipperden toch even met onze ogen (die veel minder mooi zijn dan die van Donna), toen Célia Jans de microfoon in de handen werd gestopt.

Was dat nu Debbie Harry die daar stond?

“ The Tide is High”, “Heart of Glass”, “ Sunday Girl”, “ Atomic “, “Call me”..., zou Célia dit allemaal kunnen zingen?

We moeten het de 19-jarige “Blondie” uit Mimort toch eens vragen.

Wanneer toneelmeester Luc het vingertje opsteekt weten de fotografen dat er iets belangrijk aankomt.

Zoals het defilé in de - al dan niet rijkgevulde - bikini's van Nicky Nobel bijvoorbeeld.

Of het defilé in de galajurken van Ebru, die vlakbij het gemeentehuis van Sint-Amandsberg haar ExC- boetiek heeft.

Ebru's jurken zijn vaak voorzien van een hoge split, wat het de finalisten van Miss België wat makkelijker maakt om er hun beste beentje in voor te zetten.

Sommigen is dat vrijdag in de Carré aardig gelukt.

Hopelijk is dat op 12 januari in het Plopsa theater in De Panne ook zo.

(willy van bouchaute)

(foto's : ivan bracke)

KLIK HIER voor de FOTO'S

Sfeerbeeld Video