• WEBSITE BANNER EDIT 2020 1.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 2.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 3.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 4.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 5.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 6.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 7.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 8.jpg

 

 

Nooit eerder was voor ons een “reportage schrijven” moeilijker dan nu.

We hebben er zelfs lang aan getwijfeld of we het wel zouden doen.

Maar goed : hier is ze dan.

We zagen en hoorden het muzikale duo Tamara & Tom voor het eerst live aan het werk op een een Halloweenparty enkele jaren terug in Café 't Spoor in de Schare in Boekhoute.

Ze brachten er toen een mengeling eigen songs en covers, meestal met een Italiaans tintje.

Maar het was vooral hun “close harmony”, die onze aandacht trok.

Zelden klonken stemmen zo juist en mooi samen als die van Tamara & Tom.

Het Maldegemse duo, ook in het echte leven een koppel, had al een aantal cd’s in eigen beheer opgenomen, maar volgens ons kon er met dit talent toch wat meer gedaan worden, dachten we zo.

Misschien moest ik toch eens onze platenbaas van vroeger, toen we met onze band The Garnets optraden, hierover aanspreken.

We wisten dat Hans ( Kusters ) altijd open staat voor goeie dingen, dus ik kon zijn reactie vooraf toch al een beetje inschatten.

En kijk een jaartje later hebben Tamara & Tom al 3 singles uit op het “ Hans Kusters” label  , en sinds gisteren is er nu ook een eerste full album.

 

 

Het gebeurt niet zoveel dat Hans Kusters in hoogsteigen persoon op een albumvoorstelling aanwezig is.

Dat hij er dinsdagavond in Het Sparrenhof in Aalter wel bij was, wil wel wat zeggen.

Het weerzien met de man die in de jaren zeventig  ook aan de carrière van “The Garnets “ een boost gaf was dan ook meer dan hartelijk.

Sinds de muziekuitgever en platenbaas geen druppel alcohol meer drinkt- dat was in de flower power periode wel eens anders- is hij een fervent thee liefhebber.

De mand thee, die hij hier van Tamara & Tom meekrijgt , is dus meer dan welkom.

 

 

De albumvoorstelling werd ook omlijst door een korte live “ showcase” met een zestal nummers uit het album.

Om zeker niemand te vergeten te bedanken durft een artiest wel eens een spiekbriefje te gebruiken, wat onze fotograaf hier even voor u heeft ge-"wikileaked".

Op het podium bij de finale ziet u Tamara & Tom met enkele aanwezige bevriende artiesten en alle mensen die enigszins belangrijk waren bij het tot stand brengen van dit album.

(willy van bouchaute)

(foto’s : ivan bracke/marc de clercq/jeroen d'havé)

 

Klik hier voor de FOTO'S deel 1 ( marc de clercq )

Klik hier voor de FOTO'S deel 2 ( ivan bracke )

Klik hier voor de FOTO'S deel 3 ( jeroen d'have )

 

Bekijk hier de officiële videoclip van " Verlangen " ( track nr. 11 op het album "Passioneel" en ook op single verkrijgbaar )

 

 

 

 

We gaan al meteen beginnen met het knapste en strafste van wat we vanavond bij de opnames van Ment’s Vlaamse 10 in het Plopsatheater De Panne te zien en te horen kregen.

Het publiek moest er lang op wachten, want hij stond pas om 22 uur geprogrammeerd,

maar het wachten op Wim Leys was meer dan de moeite waard.

Het podium in het Plopsatheater is immens groot, maar de artiest uit Erpe-Mere vulde het in zijn eentje, en met gemak.

Al was dat niet evident, want het nummer dat hij hier bracht gaat behoorlijk snel en zit ook nog eens boordevol “breaks”.

“ Ervandoor “ is op het moment dat we dit schrijven zelfs nog niet eens op de markt, maar we geven u nu al mee dat deze song alles heeft om de hoogste regionen in de Vlaamse hitparades te halen.

De Nederlandse tekst is van Bart Herman, die al meerdere songs voor Wim neerpende.

De zanglijn ligt behoorlijk hoog, maar ook dat is voor Wim geen enkel probleem.

Hij mag met deze prestatie gerust een hoge hoed opzetten, maar bescheiden en joviaal als hij is, houd hij het liever bij een doodgewoon hoedje uit zijn, overigens ruime, collectie.

En ook dat siert de man.

 

 

“Dolly Dots “, anno 2016.

Ze zijn maar de helft in aantal tegenover het origineel, maar geef toe : “ De Grietjes “ zien er beeldig uit.

Moet ook als je  “ Love me just a little bit more “, een mega hit van de Hollandse meidengroep uit 1983, wil coveren.

Isabelle A, Anneke van Hooff en Esther Sels maken er nu “ Geef je nu maar over “ van.

Er zat trouwens ook al een Esther ( Oosterbeek ) bij de “ Dots”.

Om u te plezieren zetten we hier hun officiële videoclip onder.

Met elk van de dames om beurt achter het stuur van de oldtimer.

We hopen dat u veilig thuiskomt.

 

 

 

 

 “ Ik laat je nu maar gaan “.

Gelukkig heeft onze fotograaf de raad van Dana Winner niet opgevolgd.

Anders had u deze foto niet gehad.

En dat zou zonde zijn, want ook Melissa (Schaak ), Marina ( Lepesevich ) en Christelle ( Heinen), samen “ISQ" maken dit plaatje mooi.

 

 

 Koppeltjes op het podium, die ook naast het podium lief en leed delen.

Tamara & Tom komen volgende week met een “ full album “ dat “ Passioneel “ gaat heten, maar vanavond staan ze hier in De Panne met hun recentste single “ Verlangen “, een cover van de “ Ingeborg & Clouseau” hit uit 1988.

Eerder op de avond stond Frank Galan al op het podium met zijn “ Schwarze Madonna “, maar om het goed te maken kwam er dan ook nog “ Jij bent er eenmaal voor mij”, een duetje met zijn Christel.

 

 

Louis Filon ( uiterst links ) hadden we al opgemerkt toen hij in Eeklo voor Family Radio’s Vrolijke Vriendenbus op het podium stond.

De Bruggeling, vorige maand nog maar pas 18 geworden, is muzikaal geschoold, speelt accordeon, maar is vooral een verduiveld goeie zanger.

Na zijn debuutsingle “ In de Zomer “ komt hij nu met “ Zeg mij liefje “.

Van het nummer op zich zijn we zelf niet zo weg, laat staan van de titel, maar er zal allicht wel een markt voor zijn.

Yvann ( Vermeer ) staat op dit moment met 2 singles ( “Utopia” en “ Einde van de wereld ‘ ) in de Ultratop 50, dus mag hij hier van ons met twee vrouwen op de foto.

Glenn Mancini had met “ Rubi, ik mis je zo “ een mooie ballade in petto. Er steekt ook een verhaal achter, maar dat moet u maar eens “googlen”.

Tony Martin kennen we als coureur bij de ploeg van Patrick Lefevere, maar Tino Martin ( gans rechts ) is wel degelijk een zanger.

Vorig jaar bracht hij de single “Jij liet me vallen" uit .

Gelukkig heeft hij zich hierbij niet al te veel pijn gedaan.

Maar toch, omdat dit hem geen tweede keer zou overkomen zingt hij nu “Hou me vast”.

Zo bouw je meteen al wat meer zekerheid in.

 

 

 

Opvallend was ook het inblikken van nummers van heel wat jaren terug bij de opnames van de Vlaamse Top 10.

David Vandyck lijkt hier bij zijn hit uit 2011 “Een superlange Nacht “ al zijn energie te putten uit de twee lichtbundels  die op hem afkomen.

Ook Gary Hagger ziet er ook nog redelijk fris uit na “ Ik heb de hele Nacht liggen dromen”,

zijn superhit uit 2009.

Sergio liet zijn jongste hit “ Ik ben Sergio “ even voor wat die was, en stofte vanavond zijn

“Sister” nog eens af.

Die is intussen ook al zeven jaar oud.

Remember Sergio’s deelname aan het Eurovisie Songfestival in 2002, waar hij met dit lied dertiende werd.

 

 

 

Robby Longo kwam “ Queen of Hearts “, een nummer uit zijn album “Nashville “, zingen en meteen ook wat promo maken voor zijn “Country Birthday Concert”  op 19 november in Wieze.

Onze oren zijn nog maar pas hersteld van hun optreden in Gijzenzele vorige zomer, of daar zijn ze al terug, de Alpenzusjes !

Gelukkig hield de technicus van dienst het geluid nu wel in toom, zodat we toch enigszins begrepen waarover het vanavond ging.

Over “ Macho Hans “ namelijk, die dank zij deze Hollandse meiden het Plopsatheater mocht opvrolijken.

En dank zij Eveline Cannoot schijnt morgen weer de zon.

“ Morgen schijnt weer de zon “ is namelijk de titel van de song die ze hier bij de opnames van “ De Vlaamse 10” op het podium neerzette.

Hopelijk is diezelfde zon er ook op 6 mei, wanneer Eveline haar 30-ste verjaardag viert in de Sint-Annazaal in Erpe-Mere.

Dat Lisa del Bo nog altijd graag gezien is was te merken aan het warme applaus dat ze kreeg na haar ‘ Een nieuwe dag.... Hallelujah ! “.

Ook de song is een juweeltje, met een slaggitaartje om u tegen te zeggen, kijk en luister maar...

 

 

 

 

 

Er duikt de laatste tijd, backstage, bij gelegenheden als deze, meermaals een fotograaf op die er een sport van maakt om bekende mensen een muts op het hoofd te zetten en daar dan een snapshot van te maken.

Wij lieten onze fotograaf even kort mee “shooten”.

Esther ( Sels, de Grietjes ) ziet even niets, maar is al snel weer terug met de glimlach om de mond en een teken dat alles oké is.

Of ze intussen iets heeft gemist?

Tja, het aangekondigde optreden van  “ Django Wagner & Danny De Munk “ misschien, en dat van “ Michel Van den Brande & Dennie Damaro.

Beide duo’s moesten echter wegens grondige redenen forfait geven.

De foto’s van alle optredende artiesten  ziet u als u op onderstaande link klikt.

(willy van bouchaute)

(foto’s : marc de clercq)

 

HIER DE FOTO’S

 

 

 

De Gouden Micro die Tylaine , de organisatrice van vanavond, hier in de hand houdt zwiert ons meteen terug naar de jaren zestig.

De Gouden Micro was toen een wedstrijd voor beat- en rockgroepen met preselecties over het ganse land, een soort Humo’s Rockrally avant la lettre, zeg maar.

Wij herinneren ons nog die van 1965, die gewonnen werd door de Gentse Paramounts, en waar “Sylvesters Team” met ene Sylvain Van Holme ( Walace Collection, Two Men Sound ) derde werd.

Gouden tijden waren dat.

En laat het net die tijden zijn, die Tylaine Van den Broeck met haar kledinglijn “The Vinyl Collection “ hier vanavond in “ Villa Monte “ in Heist-op-den-Berg wil neerzetten.

Niet alleen de micro is van goud, maar ook de handen die hem hier vasthouden.

Naast het meesterlijk bespelen van pianotoetsen (Tylaine is één van 's lands beste pianistes) toveren haar ranke vingers ook nog eens pareltjes van designjurken te voorschijn.

De kledij die de kleine groep genodigden vanavond te zien krijgt is op zich al knap, maar ook over het totale concept van de avond is heel goed nagedacht.

Kijk maar eens wat hier zoal op de tafel ligt : retro pick-up, oude vinylsingles, rustieke platenhoezen en een pancarte met Maureen, het gezicht van de collectie.

Met Flower (Power) krans in het haar!

De toon en de kleuren zijn nu al gezet.

 

 

“ Maison Tylaine “.

De naam alleen al klinkt als muziek in de oren.

Wanneer de dames van “ISQ” dan ook nog eens de cello en de violen bovenhalen raakt men al snel in hogere sferen.

Terwijl de mannequins backstage alle ritsen nog eens smeren , zorgen de klassiek geschoolde dames  frontaal voor enkele heerlijke deuntjes.

Anna Buevich, Marina Lepesevich, Melissa Schaak en Ekaterina Berezan Ene zagen er bovendien stuk voor stuk beeldig uit in hun designjurkjes van “ Maison Tylaine”.

Nooit eerder was het zo aangenaam wachten op het verschijnen van de eerste mannequin.

 

 

Bringing on back the good times ( The Love Affair, 1969 )

Naar analogie van de hit van deze Londense Pop, Rock en R&B band “The Love Affair” past bovenstaand plaatje wonderwel in de tijdsgeest van de Jaren 50, 60 en 70.

“Ik haalde bij het maken van “The Vinyl Collection, summer 2016” mijn inspiratie uit allerlei objecten uit die jaren, zoals platenhoezen, platenlabels...  “ verduidelijkt Tylaine ons in onderstaand interview.

“Ik wou naast de muziek altijd al iets met mode doen, en mede door mijn deelname aan het televisieprogramma “ De Bedenkers“ raakte alles in een stroomversnelling” , gaf de talentvolle artieste uit Heist-op-den-Berg ons nog mee.

Na het voltooien van haar studies pianiste aan het Antwerpse Conservatorium, volgde Tylaine nog een modeopleiding aan het “ Syntra “ en droomde al gauw van een eigen collectie. 

Het resultaat ziet u op de foto hierboven.

Met schitterende stoffen en unieke designs, en alles doet ze zelf : ontwerpen, snijden en naaien en zorgen dat haar product bij de mensen komt.

En wie haar kledij koopt heeft een quasi uniek exemplaar bemachtigd, want per maat worden er maar 3 stuks vervaardigd.

Als u kadert tussen maatje 36 en 42, kan u vandaag al naar de “ Scoop “, de design store in de Kloosterstraat 66 in Antwerpen die de kledij van“ Maison Tylaine” in haar rekken heeft hangen.

Op de foto  Laura Theys ( model ) , Laura Riemis ( Miss Global Belgium 2014 ), Kiani Plattenbos (Miss Globe Belgium 2015), Vicky Vanhaeke (in december nog vierde op de Miss Heritage World-verkiezing in Zuid-Afrika) en Marina Lepesevich ( die even de viool aan de kant zette en mee de catwalk sierde).

 

 

 Tijdens de pauze vult Paolo met plezier nog eens de glazen.

Terwijl violiste Melissa Schaak een meer dan goed oog heeft in de symphatieke Italiaan uit Sardinië, heeft celliste Ekaterina Berezan Ene vooral de lens van onze fotograaf in de gaten.

Niels Boutsen ( Stoomboot ) trekt zich daar allemaal niet veel van aan en vergast de genodigden op enkele leuke liedjes met heerlijke zinnetjes zoals : “de vrouwen van mijn vader” en “ de mannen van mijn moeder”.

Vanavond mag overal een hoekje af.

 

 

 In de het tweede gedeelte zien we nog meerdere knappe creaties de ronde doen, waarin nu ook Naomi Evrard en Chancel De Gloria (bekend van de Miss Fashion verkiezing) hun opwachting maken ( eerste en tweede van links).

Ook het gezicht van deze zomer 2016 collectie, Maureen Komeenszien ( gans rechts ) mocht ter afsluiting even de rode loper op.

Al zal een carrière als mannequin niet zo direct voor haar zijn wegelegd, vrezen we.

Maar geen mooier snoetje om deze campagne kracht bij te zetten als dat van haar.

 

 

Na afloop klinkt Tylaine op een meer dan geslaagde avond.

Hier samen met hartsvriendin Inja Van Gastel, die ooit zelf nog met een eigen collectie uitpakte, maar nu alleen nog met haar partner Maurice Engelen.

Tylaine gaat trouwens binnenkort ook weer achter Maurice aan de piano zitten bij de geplande concerten van “ Praga Khan “ komende herfst.

Ook Barbara Dex en David Vandyck werden in Villa Monte gespot donderdagavond.

“ The Vinyl Collection “.

Niet te evenaren, het geluid dat uit die groefjes komt.

(willy van bouchaute)

(foto’s : ivan bracke)

 

Klik HIER voor de FOTO'S

 

Maison Tylaine " The Vinyl Collection " summer 2016 deel 1

Maison Tylaine " The Vinyl Collection " Summer 2016 Deel 2

Maison Tylaine " The Vinyl Collectio " Summer 2016 interview Tylaine Van den Broeck

 

 

 

Wat is dat toch een mooi theater, die Minardschouwburg in Gent.

“Als we de koning toch in Gent moeten neerzetten, waarom droppen we hem dan niet hier? “, moet Gentenaar Jean-Pierre Maeren gedacht hebben toen hij zijn feest van  “20 jaar Popkoning” aan het voorbereiden was.

Als een  (pop)koning je uitnodigt zeg je niet nee, dus trokken we met blij gemoed en onze fotografe naar de bekende trappen in de Walpoortstraat.

Op diezelfde trappen spotten we al meteen een cameraploeg van Vtm die, aangestuurd door journalist Jo De Poortere, de eerste beelden kwam draaien.

Vtm stond immers met het moppenprogramma “HT & D “ ("Hygiene, thuis en daarbuiten", 1995) ) aan de wieg van Jean-Pierre Maeren’s ruimere populariteit in Vlaanderen.

Zes bekende mensen zaten er naast elkaar aan één langgerekte tafel, om de ene, al dan niet aangebrande, mop na de andere op de kijker los te laten.

Het was nogal wiedes dat de programmamakers al snel bij Jean-Pierre Maeren terechtkwamen om hier met al zijn "typetjes" ook zijn duit in het zakje toen.

 

 

Geen wonder dus dat er nogal wat bekende Vtm-gezichten en collega’s van toen in Gent kwamen meevieren.

Naast eerder vernoemde Jo De Poortere kwamen ook Luc Appermont en Bart Kaëll naar de Arteveldestad op 19 maart. De foto is niet scherp, maar omdat het uitzonderlijk is dat beiden als koppel in het openbaar hun opwachting maken willen we hem u niet onthouden.

En dat Wendy ( Van Wanten ) er zou zijn, was te voorspellen.

Dat ze vanavond een mopje over haar en (prins) Laurent mocht verwachten ook.

“ Maar het was een proper en fijn mopje, geen probleem” , dus kon ze er achteraf best om lachen.

Zelfs Frans had er geen moeite mee.

 

 

Met zijn show van vanavond stond Jean-Pierre vorig jaar al op de Gentse Feesten, maar ook nu moest men weer snel zijn om tickets voor deze 2 extra shows te bemachtigen.

Aan de piano nu ook weer zijn trouwe compagnon Jürgen De Smet.

Geen “Albert-rap” te horen vanavond. Met dit nummer scoorde JP in 1998 nochtans een gigantische hit.

Zo rap is Albert vandaag de dag immers niet meer, en ook de troonwissel in 2013 deed de latex pop in de prullenmand verdwijnen om plaats te maken voor een levensechte Filip.

Andere typetjes als “ Nicootje “ en “Zuster Vaseline” passeerden wel de revue.

En Elvis, die vanavond wat minder zong dan de echte, maar niemand die daar rouwig om was.

Jean-Pierre Maeren vergat ook niet “ Yvonne Delcour “, weduwe van Romain De Coninck en aanwezig in de zaal, in de bloemetjes te zetten.

De planken van de Minard waar JP nu op stond, ademen nog altijd de ziel van de in 1994 overleden Gentse acteur en regisseur.

Jean-Pierre is nog steeds de gentleman en dezelfde eenvoudige jongen van toen.

Wij herinneren ons nog onze heerlijke ontmoetingen van midden jaren zeventig.

We hadden beiden zo ons eigen stamcafeetje in het centrum van Gent.

Ik dronk dan, op het toppunt van onze carrière met The Garnets, 's middags pintjes met de fans in de " Green Apple " ( de vroegere Hazewind )

en Jean-Pierre draaide dan plaatjes in" den Draak" aan de voet van het Belfort.

De draaitafel stond daar vlak bij het raam, dat bij goed weer helemaal was neergelaten.

Heerlijke momenten waren dat.

Het weerzien was vanavond dan ook meer dan hartelijk.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

(podium foto's : jan vens) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

20 was ze toen we haar in januari 2011 voor het eerst interviewden in de coulissen van de “Viage”, het muziektheater aan de Brusselse Anspachlaan.

Ze was er als opkomend talent te gast in het televisieprogramma “ De Vlaamse 10".

Onder auspiciën van Praga Khan frontman Maurice Engelen had ze net een single opgenomen.

Toen we “U make my heart beat “ door de speakers van de “Viage” hoorden knallen, wisten we het al meteen : deze dame heeft alles om het te maken in de muziekscene.

Alice Avery ging het toen al in onze ogen heel ver brengen.

Zie hier maar hoe we op dat moment al over haar dachten.

 

http://www.in-the-picture.be/cms2/index.php/archief/17-archief/203-anne-s-vlaamse-10-alice-avery-is-het-nieuwe-vlaamse-supertalent

 

 

Alice Van Heuven zag er niet alleen beeldig mooi uit, ze kon nog prachtig zingen ook.

En bovendien schreef ze als singer-songwriter  al haar nummers zelf.

En zie wat wij 5 jaar terug al voorspelden kwam voor de knappe blondine uit Schilde helemaal uit.

En blijkbaar is ze onze lovende recensie van toen niet vergeten.

Want zie, vorige week kregen we van haar dit bericht.

Uit New York nog wel.

Waar ze al drie jaar woont ,en waar ze intussen ook al een fameuze carrière heeft uit gebouwd.

 

“Hey Willy, op 25 maart komt mijn nieuwe single “ Expired Love “ op de markt.

In de loop van maand mei komt er dan ook eens een full EP ( extended play ) met als titlel "Kicking the habbit” uit.

 

Soms kan Vlaanderen wel eens te klein zijn voor een supertalent als dit.

 

 

 

Zo kijken ze nu in de States tegen het fenomeen “Alice Avery” aan:

Belgische singer-songwriter, Alice Avery woont ondertussen al meer dan drie jaar in New

York. Haar debuut EP “Kicking The Habit” is een eclectische mélange van soul, eerlijke

lyrics en is met z’n organic sound uniek.

Haar eerste stappen in de muziekwereld zette ze in haar thuisland. Zo was ze met onder

andere “Oops Baby” en “Don’t Stop” te horen op Radio 2 en MNM en werd ze in 2012

genomineerd als Beste Nieuwkomer door Radio 2’s Zomerhit. De jonge kijkers kennen haar

als Robin uit het tweede seizoen van de Studio 100 serie “Galaxy Park”. Met de smaak van

het acteren te pakken, trok ze in 2012 naar New York om aan The American

Musical and Dramatic Academy (AMDA) muziek en theater te studeren. Vanuit het

bruisende Manhattan schreef ze een jaar lang een wekelijkse column voor het Vlaamse

tienertijdschrift JOEPIE. Ondertussen heeft ze haar diploma van AMDA op zak (andere

alumni zijn o.a. Jason DeRulo, Janelle Monae & Jesse Tyler Ferguson) en geniet ze volop

van een artiestenbestaan in the Big Apple.

Ze treedt vaak op in New York ( o.a. in The Bitter End, Rockwood Music

Hall, Pianos, Leftfield on Ludlow, Silvana,…) maar is ook geregeld op podia te vinden in

toneelstukken en musicals. De voorbije zomer speelde Avery de hoofdrol in het toneelstuk

“Virtuous Mongrels”. Het stuk werd geselecteerd en speelde op het gevierde The

International New York Fringe Festival. Ze was te zien als Rapunzel in de kindermusical

en New York Times-aanrader “Rapunzarella White” (13th Street Repertory Company) en is

net terug uit Las Vegas waar ze optrad in de nieuwe musical

“Twas a girlsnight before christmas”.

Na haar studies was ze vastberaden haar nieuwe nummers in een plaat te gieten. Ze werkte

hiervoor samen met producer Will Hensley. Hensley werkte in het verleden al samen

met oa Regina Spektor, ColbieCaillat, Shakira, Natalie Imbruglia, Gavin DeGraw en John

Mayer. Hij verstond meteen Alice’s visie en samen perfectioneerden ze de songs die Alice

op haar rooftop in Harlem had geschreven, tot de edgy singles die je nu op

“Kicking The Habit” kunt beluisteren. Ze hoopt jullie te entertainen met haar songs die

verhalen over haar coming of age in NYC en gekke ervaringen.

 

 

Als we het nummer, dat Alice ons in première toestuurde, aandachtig beluisteren horen we toch wel enige verandering in vergelijk met haar vroeger werk.

Wat minder speels en volwassener dan haar "U make my heart", "Oops Baby" en "Don't Stop".

Dat ze intussen al drie jaar over de grote plas haar thuisbasis heeft is ook duidelijk te horen.

Het Amerikaans accentje is niet meer weg te steken.

Zolang dat niet bewust en opzettelijk gebeurt, hebben we daar geen moeite heeft.

"Expired Love" is een knappe song, en alweer uitstekend gezongen.

Of hij echter een even ruim publiek als haar eerdere pareltjes zal bereiken is nog een beetje de vraag.

" Expired Love " is nu te verkrijgen onder andere via iTunes ( https://itunes.apple.com/be/album/expired-love-single/id1095879084?l=nl

en Spotify.

( willy van bouchaute )

( foto's : phil tubbax/ ivan bracke )

 

 

 

Met Pasen trok men vroeger zelfs tot in de kleinste uithoekjes van Vlaanderen zijn beste kostuum aan.

Ik ga die traditie dan maar in ere houden moet Patrick Onzia gedacht hebben toen hij vrijdagavond in aanloop naar deze hoogdag in Blankenberge het podium beklom.

De mensen van het “Het Witte Paard”, de enige revuetempel  in Vlaanderen die naam waardig, pakten vrijdagavond uit met hun “ La Merveilleuse Revue “,  en van die benaming was achteraf geen letter gestolen.

De toeschouwers kregen er 2 uur en 6 minuten topamusement van de bovenste plank.

En, voor de eerste keer na 80 jaar stonden er weer “ topless danseressen”  op de scène.

Camilla Bevans kwam met 6 van haar Vegas Showgirls uit Baden-Würtenberg naar onze kustgemeente, met alleen het hoogstnodige in haar koffers.

Maar dat hoogstnodige was dan wel de moeite waard, kijk maar naar de foto bovenaan.

Patrick Onzia deed 7 minuten over zijn Tom Jones medley.

Intussen weten we waarom.

 

 

 

Een van de absolute hoogtepunten van de avond was ongetwijfeld de act van Jan Van Dyke.

Het was ook al  8 jaar geleden dat hij hier voor het laatst het podium beklom.

Zijn sketch van vanavond , deels geassisteerd door Franky Boy, zou zo maar liefst 18minuten duren, maar iedereen in de zaal hing aan 's mans lippen.

Van Dyke is mimisch heel sterk, en er zat een ongelooflijk , bijna hyperkinetisch, snel tempo in de act.

Act, die bovendien van het begin tot het eind vol spitsvondige humor stak.

Slapstick op zijn best.

Jan Van Dyke is een hele grote in dit vak.

Bijna niet te geloven dat  de grote internationale showtheaters , we denken maar aan die in Las Vegas, de man nooit op hun affiche hebben gezet.

Want taal heeft Van Dyke niet nodig, alle beelden spreken voor zich.

Jan tekende vanavond ook voor de regie in Blankenberge, maar daar gaan we het later kort over hebben.

 

 

 Ander topmoment kwam van  “ Duo Nostalgia “.

Het Berlijnse duo Elena & Vadym hebben al sinds 2001 een enorm palmares achter hun naam staan.

Hun “ Quick Change” act was subliem.

Nooit eerder hebben we zo snel  iemand van outfit zien wisselen.

De hamburgerketen met de gelijknamige naam zou hier vanavond of morgen toch eens moeten komen kijken.

Na de pauze zouden diezelfde Elena & Vadim ook nog andere straffe toeren uithalen.

Hoog in de nok van “ Het Witte Paard “, aan de trapeze.

En alles zonder vangnet.

Al waren alle halve liter glazen en ijsemmers toch voor alle veilgheid vooraf van de onderstaande tafels geveegd.

 

 

Vaste waarde intussen  in “ Het Witte Paard “ is Sandrine.

Eerst zong ze in duet met Steve Ryckier  “Tonight” om aansluitend een blokje rond Celiné Dion nummers te doen, hiebij geruggesteund door  het ballet van Nathalie de Bruyn.

Verder kregen we van Sandrine nog “ Big Spender” te horen,  alsook nog een stukje Amy Winehouse,  “One night only” en onder andere nog wat top soulsongs als “ How will I know”, “I’m every woman” en “ I wanna dance with somebody “

Ja, Sandrine mocht stevig aan de bak in deze Paasrevue.

Steve Ryckier liet vanavond zijn Elvis imitaties even aan de kant en waagde zich aan het Franse repertoire met Michel Delpech’s “Pour un flirt “, Becaud’s “ Désire” en  “ Alexandrie, Alexandra “ van Claude François “.

Steve in het Frans ?

Het was zelfs voor ons even wennen.

 

 

 Nog een adembenemende act was die van de “ Pelligrini Brothers “.

We zagen de van oorsprong Italiaanse broertjes hier al een paar keer eerder aan het werk, dus we wisten al wat we konden verwachten.  

Met onder andere  4 jaar Parijse Lido, optredens in Monte Carlo, en tournees door de States achter hun naam weet je al wat vlees je in de kuip hebt.

We denken zo bij onszelf dat de helft van de zaal hier niet weet wat voor wereldartiesten hier vanavond op de “Bühne” staan.

 

Vaak zie je ze niet  op de voorgrond, maar zonder hen : geen show.

De live muzikanten onder leiding van Patrick Desmedt zijn stuk voor stuk meesters in hun vak.

Bij de start mochten Patrick en Dirk ( De Schoenmaker ) al eens de trappen naar de front afdalen, in het eerste stuk van het tweede deel  mocht gitarist Hervé Parent

( met Fendergitaar op de foto ) hetzelfde doen.

Hervé zong en speelde een medley van Paul Simon, die overduidelijk gesmaakt werd in de zaal.

Tenorzanger John Eeckeleers alias “John Reels “ werd ingehuurd om wat klassiekere nummers in het publiek te gooien.

Na het ietwat zwaardere “ Nessum Dorma “ werd na de pauze het wat lichtere klassieke werk  aangepakt.

“O sole Mio”, “La Spagnola”, “Volare” en “Funiculi Funicula” werden dan ook uit volle borsten meegezongen.

Voller zelfs dan deze waar de dames van Camilla’s ballet mee uitpakten.

Bij de aanvang van de show was er ook de act van “ Deborah “, die in ruglig meerdere ballen en allerlei andere attributen probleemloos de lucht in hield.

Omdat u ook eens knappe Deborah rechtopstaand zou kunnen bewonderen mag ze hier op de foto twee keer meedoen.

Niet op de affiche, maar wel op het podium stond " Nigel " ( gans rechts op de foto ) die net na de pauze als jongleur ook wat balletjes en ander spul de lucht mocht in gooien.

We denken niet dat Messi kan wat hij kan, maar omgekeerd dan ook weer niet.

 

 

Wie er bij was zal het getuigen : dit was een avondje vol top-entertainment.

Al mocht de show van ons toch ietsje sneller op gang zijn geschoten.

Er werd gekozen voor “een start met open gordijn”, zoals het in het vakjargon heet, en laat dit nu net niet de manier zijn om een publiek meteen naar de keel te grijpen.

En het zinnetje van Sandrine “ dit is meteen het laatste nummer “ had nu ook weer niet gemoeten.

Dat hadden we zonder ook wel doorgehad.

Voor de rest , hoedje af voor wat hier allemaal werd neergezet.

Om het tenslotte in “topless”-termen uit te drukken : “ Alles was tot in de puntjes verzorgd !”

(willy van bouchaute)

(foto’s : marc de clercq )

 

Klik HIER voor de FOTO'S

Als u deze show nog tijdens het paasweekend wil zien moet u zich reppen.

Op Paaszondag is er de allerlaatste voorstelling van het weekend.

Anders is het wachten tot de zomer, want dan staan er nog een drietal voorstellingen gepland.

Tickets en Info : http://zomershow.witte-paard.be/

 

 

 

 

Jan Van Dyke is vanavond na 8 jaar weer terug in "Het Witte Paard" . En met hem ook 6 topless danseressen.

 Gelukkig niet dezelfde die er 80 jaar geleden ook stonden.

 Zolang is het immers al geleden dat er " Oben Ohne " werd gedanst in de Vissersstraat.

 De meisjes , hier achter Jan nog goed ingeduffeld, gooien vanavond dus heel wat materiaal overboord.

 Wat u te wachten staat ziet u op de rechtse foto, maal zes!

Dat het een GOEDE WEEK was hebben we aan de bijbel te danken.

Die staat trouwens vol met schitterende verhalen.

Lees maar eens het verhaal over Witte Donderdag en Goede Vrijdag.

Zouden ze die Witte Donderdag in Blankenberge in "Het Witte Paard" ook zo hebben beleefd?

We zien de baas samen met de cast van " La Merveilleuse Revue " al aan één lange tafel zitten voor het laatse avondmaal.

Het laatste avondmaal voor wat er vandaag op Goede Vrijdag in hun tempel te gebeuren staat.

Al zien we Ben Van den Keybus niet zo direct de voeten van Jan Van Dyke, Patrick Onzia, Sandrine, Steve Ryckier en John Reels te wassen.

Laat staan die van het ganse live orkest, de vier internationale acts en de 6 topless danseressen.

Samen zijn ze er klaar voor om u een unieke " Goede Vrijdag " te bezorgen.

Als u vanavond naar de Vissersstraat nr 53 afzakt zult u aan de grond genageld staan, da's nog altijd beter dan aan het kruis.

Er zijn ook nog voorstellingen op Paaszaterdag en Paaszondag.

(willy van bouchaute)

(foto's : het witte paard)

 

 KLIK HIER voor onze eerdere uitgebreide reportage en alle verdere info

 

 

 

 

Miss België 2015 Annelies Törös poseert hier naast 30 jonge dames.

Aan ééntje hiervan zal ze op 9 januari 2016 haar kroontje moeten afstaan na een allicht slopende finale op het grote podium van het “Plopsa Theater” in De Panne.

Daar zal allicht wat meer ruimte zijn dan hier op het buitenterras van de Willebroekse “Carré”.

Want gisteren was het echt letterlijk drummen voor een plaatsje.

Het enige plaatsje op het terras waar het herfstzonnetje op dit uur nog vollop scheen.

 

Eens het persmoment voorbij kon men aan het grote werk beginnen.

En dat werd ingezet met flink wat danspasjes, die er best mochten zijn.

Net als de dertig nationale finalisten trouwens.

Sinds we deze verkiezing van wat dichterbij volgen , dat zal al zo’n zeven jaar zijn, hebben we nooit een sterkere lichting gezien dan deze.

Het verloop van de avond verliep volgens het zelfde stramien als vorig jaar, maar het tempo lag wel een versnelling hoger.

 

 

En er was ook gekozen voor een nieuw presentatoren-duo.

Virginie Claes ( gans rechts, foto 2014) werd vanavond Justine De Jonckheere en Noémie Happart (ziek) werd Guy D”Hooge.

Niet getransgenderd, wel gewoon vervangen.

En de sales-manager van de Miss België verkiezing deed het uitstekend.

Over de benen van Noémie mag hij dan wel niet beschikken ( om u wat op te vrolijken hebben we die hier maar bij gezet ), met de moedertaal van de Waalse had de man geen probleem.

“ Schrijf maar dat de nieuwe Luc Appermont is opgestaan “ grapte Guy na afloop.

Op het podium was hij al eerder best leuk uit de hoek gekomen.

Let ook even op de knappe tricolore das.

Bij het binnenkomen had hij ook nog eens een “ Red Devils “ sjaal om, maar die was hij intussen in de massa kwijtgespeeld.

Justine houdt dan weer vast aan haar vertrouwde kapsel, bijna even hoog als haar stem.

 

 

 

In Lebbeke ( Caroline Biss ) hebben ze knappe kledij in huis, en wat past daar beter in dan de ranke bodies van 30 knappe Miss België finalisten.

Kijk maar eens naar de “ladies in blue” op het middelste plaatje.

Stefanie Beerens ( Zottegem ), Stephanie Nouws ( Kalmthout ) en Bo Praet ( Laarne ) mag u van ons trouwens nu al met stip noteren.

 

 

 “After Eden“, het lingerie-merk doet het, gelukkig maar,  met niet te veel stof, maar wel met mooie.

Het tafereeltje kleurde perfect, met voor elk wat wils in verschillende maten en gewichten.

 

 

Als de dames ons de rug toekeren, zijn we al twee uur verder.

En het ging vooruit, waarmee de organisatie van ons goede punten krijgt.

Voor de meisjes was de show  blijkbaar heel intensief.

Vandaar dat ze hier en daar al wat op elkaar gaan leunen.

Of zou het kunnen dat ze nu al steun bij elkaar zoeken.

 

 

Je bent nooit te oud om te leren.

Sinds kort is ook “Cicrazy “ sponsor van Miss België.

Wij wisten bij God niet waarvoor dit stond.

Tot gisteren en het moment waarop deze knappe dame op ons afstapte met een eigenzinnig

“ dispencertje”  in de hand, waarin 10 staafjes staken die 5,99 euro kostten en waaraan je 500 keren ongebreideld kon slurken.

Wat hetzelfde is, zegt men, als het oproken van 2 traditionele pakjes sigaretten.

Maar wel gezonder, want er zit geen nicotine in.

Eens de e-sigaret van “ Cicrazy “ geproeft, steek je geen andere meer op.

Dat wordt gezegd althans.

En je hebt een “cicrazy” in allerlei smaken : o.a. ambré, bonbon, fraise, menthe et melon.

Sinds kort is daar ook nog banaan bijgekomen , en nog een paar andere smaakvarianten.

Eens 500 keren aan je “cicrazy” getrokken kan je ze gewoon in de afvalbak kieperen.

Herladen hoeft niet en kan ook niet.

En dan is er ook nog de laser-epilatie.

Tot hiertoe nooit zelf uitgeprobeerd, en dat zijn we ook niet van plan.

We hebben dan ook geen bikini in de kast hangen, laat staan een bikini-lijn.

Maar doeltreffend lijkt het wel, want alle bikini-lijnen van de dames op de catwalk lagen er heel verzorgd bij.

En wat komt knappe Barbara (Gandofli) hier op bovenstaande foto doen?

Ook dit zouden we bij God niet weten.

Maar we zijn er wel heel blij mee.

(willy van bouchaute)

(foto’s : ivan bracke)

 

Klik HIER voor DE FOTO'S

 

interviews met Joël Craenhals ( Carré) en finalisten Miss België 2016 Stefanie Beerens en Stephanie Nouws.