Veertig jaar terug stond hij hier al op het podium als prille twintiger.
Vandaag staat hij hier opnieuw, een carrière van pakweg vijfenveertig jaar en honderden plaatopnames rijker.
Geen betere lokatie ook dan zaal “Eldorado” in Humbeek om zijn nieuwe album “ Gisteren wordt Vandaag” aan de pers, collega’s en trouwe fans voor te stellen.
De zaal ademt dan ook de jaren zeventig.
De jaren zeventig zijn meer dan ooit de rode draad doorheen de nieuwe full Cd van Willy Sommers.
Sommers is een fenomeen, en daarnaast ook de meest aimabele zanger die we kennen.
Geen wonder dat overal waar hij komt de zalen vollopen.
We vinden het een eer om hem nog altijd tot één van onze beste vrienden te mogen rekenen.
Het was precies in die “jaren zeventig” dat we elkaar leerden kennen.
Het moet in 1971 geweest, toen hij met “ Zeven anjers, zeven rozen” een kanjer van hit scoorde, en wij met “The Garnets” en “Daddy’s coming home” 2 jaar later de nummer 1 van de Radio Atlantis’ hitparade zouden worden.
Sindsdien kruisten onze wegen elkaar voortdurend, en deelden we ook vaak samen hetzelfde podium.
Waar is de tijd dat we de Belgische kust afweilden om promo te maken voor de nieuwe single die we net hadden uitgebracht, en om de mensen van de weekbladen “Joepie” en
“Hitorama” met een “act de présence” te plezieren.
We sprongen zelfs op een koersfiets om een toertje te rijden voor “ Het Zondagsblad”, de weekendeditie van de krant “Het Volk”.
Dank zij de nummers op Willy’s gloednieuwe album komen al die mooie herinneringen in een oogwenk weer terug.
We denken nog vaak bij onszelf en velen met ons : “ Eind 1979 kwam de disco op, en was het gedaan met de echte goeie popmuziek”.
Dank zij “ Gisteren wordt Vandaag” is die nu weer helemaal terug.
De aanwezigen, waaronder ook een aantal bevriende collega’s ( van links naar rechts op de foto : Laura Lynn, Matthias Lens, John Terra, Johan Verminnen, Lissa Lewis, Davy Giles en Jo Vally ) werden getrakteerd, niet alleen met allerlei drankjes en hapjes, maar ook met vier door Willy live gebrachte songs uit het nieuwe album.
Radio 2 presentatrice Christel Van Dyck ( foto hoger ) mocht de zanger aankondigen en Johan Verminnen prees, als voorzitter van de Raad van Bestuur van auteursvereniging Sabam, Willy met heel wat lovende woorden.
Even later zou ook nog “Romeo” Chris Van Tongelen opduiken.
En een Romeo zegt niet “nee” tegen een snoepje.
Het was trouwens ook niet zomaar een snoepje.
Want kijk, wat zien we daar in de doos van het schattig “Lotus” promo-meisje opduiken?
De enige echte “ Suzy”-wafels.
Ook al een product uit de jaren zeventig.
Toen uit de fabriek ( Buizingen ) van ene Sylvain Tack, die naast koekjesfabrikant ook nog eens platenbaas was ( het befaamde “Start”-label ) , en oprichter van de piratenzender
“Mi Amigo”, waardoor hij ook voor heel wat Vlaamse artiesten heel belangrijk, en een heel grote steun was.
En ook voor zijn eigen wafelfabriek natuurlijk.
De “ Suzy reclamespot” begon steevast met 1 kuchje, en dan kwam ...de echte, de malse, de lekkerste, steeds de beste, Suzywafels formidabel zeg..... om dan te eindigen met alweer een kuchje, drie zelfs.
Man, man, man, waar is de tijd.
Top dat men vandaag bij de voorstelling van “ Gisteren wordt Vandaag” ook hier heeft aan gedacht.
Viviane, Willy’s zus staat niet graag in de belangstelling.
Maar als broerlief een nieuwe plaat uitbrengt wil ze een feestje als dit toch niet missen.
Haar man is trouwens muzikant bij de live band van Willy.
William ( Steylemans) is al jààààren de vaste geluidsman van Willy.
Daarnet had hij nog de handen vol om de vier live gebrachte nummers de zaal in te mixen, nu mag hij diezelfde handen al even enhousiast om het middel van een vurige Sommers-fan slaan.
Terwijl haar vriend dat helemaal niet erg schijnt te vinden.
Als we de nieuwe Sommers in de cd-lader van onze laptop schuiven en onze headphones op de oren zetten, krijgen we als eerste nummer Roger Whittakers “ New World in the Morning”(1971) te horen. Verwacht hier niet de diepe bariton stem van de in Kenia geboren bebaarde Brit. Willy zingt het nummer “ Een mooie toekomst” op zijn vertrouwde toon en met eigen timbre.
De drums, die hier waarschijnlijk door een synthesizer worden gevoed, zijn in een nieuw kleedje gegoten, en ontdubbeld.
De tweede song op het album “ M’n hele wereld betoverd “ is meteen ook als single uitgebracht en terecht want hier wordt een leuk sfeertje neergezet met knap akoestisch gitaarspel. Een cover van de groep “Exile” ( Kiss you all over) uit 1978.
“Sandy”- het had evengoed Cindy kunnen heten- staat op 3 en is intussen al een Sommers ‘hit.
Wij zijn fan, want dit is wel erg goed gedaan.
Trouwens, met deze cover van Sutherland Brothers & Quiver ( the Arms of Mary,1976 ) hebben we zelf een heel persoonlijke band.
Een drietal jaren geleden speelden we met The Garnets nog een reünie in het Feestpaleis van Beervelde, met dit nummer op de playlist.
Op 4, 5 en 6 respectievelijk “ Californië” ( Albert Hammond : It never rains in Southern California, 1972 ), “Liefdesverdriet doet zo’n pijn” ( Billy Ocean : Love really hurts without you”, 1976) en “Liefste” ( Lobo : I’d love you to want me, 1972).
Dat laatste is intussen ook al een dikke Sommers’hit.
”Vrouwelijk schoon” staat op 7.
Een walstempo als het ware, zei het dan toch ietsje steviger gebracht dan het origineel van Cliff Richard uit 1963.
“Bachelor Boy” schijnt trouwens al altijd één van Sommers’ lievelingsliedjes te zijn geweest.
Op 8 is “ Wat jij me aandoet “ te horen.
Cindy ( hier gans links op de foto ) mag gerust zijn, dit liedje gaat niet over haar.
Deze cover van Barry Manilow’s megahit “ Can’t smile without you” is in onze ogen het mooiste wat op dit album staat.
Dit is een echt Sommers nummer, qua sfeer en timbre compleet bij de zanger passend.
Met “ Beter laat dan nooit “ op 9 belanden we al in 1979, waar de disco en dit geval de soul aan een opmars bezig is. Het origineel komt van “ The Spinners” en heet “ Working my way back to you”.
Nummertje 10 is voor “ Minder woorden “, waarbij we opnieuw bij Cliff (Richard) belanden.
Het was toch even wennen toen de Brit in 1979 met “ We don’t talk anymore” kwam aandraven.
Maar hij stond er wel 4 weken mee op nummer 1 in de Engelse charts.
Nummer 11 hoort dan weer bij een cover van Julien Clerc uit 1975, waar zijn “Venise” uit “ Elle voulait qu’on appelle Venise” bij Sommers getransformeerd wordt naar “ Belize “.
Al liggen die plaatsen duizenden mijlen van elkaar.
“Zo’n vrouw” is het 12-de en meteen ook het laatste nummer van deze full cd.
Dr.Hook zong het al in 1978, waar het “ When you’re in love with a beautiful woman” heette.
Even recapituleren : Dit nieuwe Sommers album is een aanrader, zowel voor de oudere muziekliefhebber die deze nummers eens in een nieuw kleedje wil horen, als voor de jongere garde die hier kan kennis maken met de ronduit prachtige songs uit de jaren 70.
“ Gisteren wordt vandaag” ligt nu in de platenzaken en is uitgebracht bij “Universal Music“.
Meer info op www.willysommers.be
( willy van bouchaute)
( foto’s : anne-marie couliez)
Persvoorstelling : Willy Sommers “ Gisteren wordt Vandaag” sfeerbeeld