Vlaanderen stuurt zijn dochters uit.
Niet overzee, maar 't scheelt niet veel.
De Panne is nu immers ook weer niet het meest centraal gelegen plaatsje van de regio.
Dat weten ze in Limburg maar al te goed.
Van de 63 meisjes die hier vanavond op het podium van het Plopsatheater strijden voor de provinciale kroontjes in het kader van de Miss België 2017 verkiezing, komen er slechts 9 uit Limburg.
Uit de provincie Antwerpen waren er dat 19 .
Bij Oost-Vlaanderen, ondanks toch wat dichterbij, maakten er 17, dus 2 minder, de verplaatsing en
West-Vlaanderen, dat vanavond toch een thuismatch speelde, deed het ook maar met 18.
Gelukkig kwamen er in het zog van deze 63 dames nog behoorlijk wat supporters mee.
Meestal zijn het diezelfde supporters die hun spelers de rug toekeren, als er wat minder goed wordt gespeeld.
Op de foto is het net andersom, maar voor één keer vinden we dat niet erg.
We weten bij voorbaat al wat er ons bij gala's als deze te wachten staat.
En we verwachten dan ook niet dat plots alle handjes synchroon dezelfde richting uit gaan.
Op een goed getimede regie moet ook niet worden gehoopt, dus beseffen we al gauw dat we een uurtje later dan gedacht ons bed zullen zien.
Gelukkig zijn er ook nog heel wat positieve dingen aan het verhaal : de kledij is mooi, de bikini's ook, en er zitten best een aantal knappe dames in.
Ook over de plaatsing op het podium is goed nagedacht, wat niet simpel is met zoveel volk op het podium.
En er kwam ook wat humor bij kijken, dank zij onze goeie vriend Edward ( Murphy ) , die hier intussen al onderdeel uitmaakt van het vast meubilair.
Justine De Jonckheere mocht samen met huidig Miss België Lenty Frans de avond presenteren, en beiden deden dat behoorlijk goed, al zit Justines stem nog altijd een octaafje te hoog.
Dit jaar was het opnieuw uitkijken naar de vragenronde.
Dat is de ronde waarbij de juryleden van de organisatie vragen toegestoken krijgen waarvan verondersteld wordt dat ze die ook nauwgezet aan de kandidaten zullen stellen.
Die dan op hun beurt moeten proberen er een zinnig antwoord op te geven.
Wat bij vragen als “ Wat is datgene in je leven waar je het meest spijt van hebt” niet evident is, en al zeker niet in bikini.
“ Dat ik me ingeschreven heb voor deze verkiezing “ was pas een leuk rebels antwoord geweest.
Dat de kandidate in kwestie daar niet heeft aan gedacht.
Leuk moment is ook de persoonlijke act.
Dat is een act, waar elke kandidate zich de moeite getroost om iets van haar kunnen te laten zien,
en waar één of andere technicus er dan telkens weer in slaagt om dat kunstwerk naar de knoppen te helpen.
Pianistes mogen al blij zijn dat er meteen geluid uit hun toestel komt en er witte toetsen op hun klavier staan, want voor de rest zitten ze steevast in het donker.
Violistes zijn dan wel weer geliefd, zo te zien.
Een tekening maken en er tegelijk ook iets willen bij zeggen is ook al geen optie, want je kan er donder op zeggen dat je microfoon potdicht blijft.
Zo sta je vanzelf al te schilderen.
“Thank you Murphy” schijnt het meisje, wiens buikdans van alle ellende gespaard bleef, hier uit te schreeuwen.
Sommige finalisten zijn best lenig zo te zien.
Het is niet aan iedereen gegeven om zijn of haar linkerbeen zo hoog te kunnen heffen.
Even later zou hetzelfde meisje zelfs een volledige spagaat doen.
Het meisje op de trampoline kreeg van de lichttechnicus stevig tegenlicht te verwerken, maar dat hield haar niet tegen.
Liesbeth staat hier niet gebukt onder de zorgen, maar wel in haar startblokken op weg naar het kroontje van Miss Oost-Vlaanderen, dat ze even later naar Bassevelde zou meenemen.
Intussen is een ander meisje al over haar derde horde heen.
Nee, het meisje op de tweede foto van rechts is niet over diezelfde horde gestruikeld, maar ligt nu al in de ideale positie om binnen weinige seconden haar dansact aan te vatten.
Het meisje gans rechts is daar intussen al mee klaar, en giert het uit van de pret.
Er waren gewoontegetrouw ook een aantal muzikale acts voorzien, waar onder Andrei (Lugovski).
De minzame Wit-Rus met de kristalheldere stem bekoort altijd, dus ook nu weer.
Hij had in zijn repertoire zelfs een knuffelronde ingelast, die blijkbaar al snel op de nodige bijval bij de meisjes kon rekenen.
De tweede muzikale act was Lou De Prijck, geafficheerd onder de naam van “Lou & The Hollywood Bananas”.
We moesten eerst al goed kijken om te zien of hij het wel was, want lang in de Thaise zon zitten doet al snel iets met een mens.
En Hollywood leek vanavond al eerder op Bollywood.
Temeer dat Lou in zijn ijskast nog hooguit één banaan gevonden had om zijn energie op peil te houden.
Ondertussen had de jury het aantal kandidaten al gehalveerd en kon er worden overgegaan naar de prijsuitreiking.
Uit de ietsje meer dan 30 overgebleven kandidaten werden de 4 provinciale Missen en hun eredames geplukt.
Wij houden het hier bij het hoogste schavotje.
De kroontjes gingen naar Liesbeth Claus ( Oost-Vlaanderen ), Elisabeth Van Dijck,, die ook nog eens de publieksprijs kreeg ( Antwerpen ), Delphine Devos (West-Vlaanderen), en Leentje Jorissen (Limburg)
(willy vanbouchaute)
(foto's : ivan bracke)