Peter Van Dam is niet meer.
Het nieuws bereikte ons maandagmorgen vroeg, via de “facebook timeline” van radiocollega Rudi Van Vlaanderen, die er een innige en warme hommage aan Peter Nijdens-want zo heette Peter echt – neerschreef.
Midden jaren zeventig hadden we met The Garnets in Vlaanderen en Nederland een vrij populaire popband, dus kwamen er af en toe wel eens bekende radiomensen bij ons thuis over de vloer.
Zo ook Peter Van Dam.
Wat niet evident was toen, want buiten de nationale omroep radio maken was in die tijd een misdaad en dus strafbaar.
Op het moment dat hij hier dus, bij ons thuis, recht in de lens van onze fotocamera kijkt, kon hij eigenlijk “ wegens illegaal in eigen land “zonder pardon worden opgepakt.
Niet dat hij zich daar direct zorgen om maakte, want onder toeziend oog van Lieve – toen nog zijn vriendin, en wat later zijn vrouw – werd menig flesje gekraakt en tussen ons om beurten gesleurd aan een pijp met lange steel, die we uit de “Jura” hadden meegebracht, en die we vulden met de strafste “ Special toebak “, die we in huis hadden.
Het was volop genieten van de schaarse en korte tijd, waarbij hij de studio in Playa de Aro voor even achter zich liet om zijn familie en vrienden in Vlaanderen te bezoeken.
Maar meestal was het andersom en zo dat wij hem en de andere “ Mi Amigo” deejays in Spanje opzochten.
Ieder jaar, en telkens midden de maand april.
Dat tijdstip had zo zijn reden, want op 30 april was er in het Feestpaleis Beervelde het jaarlijkse “ Garnets ' fanbal “.
En geen populairdere radio dan die van Sylvain Tack om promo voor je feest te maken.
Al moesten we daarvoor naar “Platja di Aro”, zoals het toen al naast het Spaans in het Catalaans op de straatborden stond.
Bij elke deejay zaten we met een interview in de uitzending en na afloop sprak die “op cassette” een boodschap in, die we dan op 30 april voor een volle zaal in het Feestpaleis lieten horen.
Zo ook Peter Van Dam.
We hebben de boodschap- ze moet dateren uit het jaar 1973/74/75, heel precies weten we het niet meer, nog altijd liggen.
Ze typeert Peter ten voeten uit, met een tikkeltje rebellie, maar ook met heel wat heimwee in het hart. Ver van huis en ver van je vrienden.
En je hoort er ook nog eens zijn vaste slogan “ Met Peter gaat het beter ...”.
Het ga je goed daarboven vriend !
(willy van bouchaute)