Bezorgde blikken bij Miss Benelux organisatrice Stephanie Moreel, je zou immers voor minder de moed verliezen.
Eerst je piekfijn georganiseerde reis door de onlusten in Egypte naar de knoppen zien gaan, om dan uiteindelijk op je nieuwe bestemming ook niet alles honderd procent naar wens te zien verlopen.
Maar chapeau, je moet het maar doen : al je finalisten en entourage samen op één vlucht naar een ander land droppen- bij een andere maatschappij dan nog- en te slapen leggen in een gloednieuw luxehotel, dat pas twee maanden open is, da’s straf!
“In Bodrum (Turkije) waait het altijd”, zei een bevriend koppel ons bij de afreis, maar het vijfsterren hotel Thor ligt zo goed afgeschermd in de baai van Mugla, dat zelfs de sterkste wind er geen vat op heeft.
Hotel Thor telt 185 kamers ( met jacuzzi ) , 4 restaurants, 4 bars en nachtclub, 4 vergaderzalen, hamam, spa & wellness, verschillende zwempools (zelfs één indoor), privé strand met lodges en ga zo maar door, alles in luxueuze uitvoering.
En er staan zomaar liefst 200 personeelsleden ter uwer beschikking.
Zelfs general manager Göktan Bal, een heel aimabel man trouwens, is voor de gasten heel bereikbaar.
Het is dus duidelijk niet de “brug der zuchten”, waarop de 10 finalisten hier samen met de huidige Miss Benelux Adelina Berisha poseren.
Een voltallig animatieteam is er nog niet echt, maar Guest Relations Manager Merve Kaya
( gans links op de foto) doet haar uiterste best om de Miss Benelux finalisten in goede conditie te houden.
Al is, aan de opdruk van haar topje te zien, Mandy Momand (derde van links) niet zo direct zinnens om al die bevelen strikt op te volgen.
Mandy en Suraya Ghisyawan (tweede van links) zijn trouwens de enige Nederlanders in deze verkiezing.
Waar de meesten bij dit onderdeel voor een sobere outfit kiezen, heeft Brenda Rents ( tweede van rechts ) toch maar, glamourgirl als ze is, haar flashy beha aangetrokken. Let ook even op de glimmende steentjes op haar witte short. Voor zoveel glitter schijnt Paulien Decremer (uiterst rechts) zelfs deemoedig het hoofd te buigen.
Het is één uur later in Turkije, en de meeste dames, zoals hier Katrien (Jennes, links) en Paulien hebben hun uurwerk al op de plaatselijke tijd gezet. De uurwerken van de Amerikaanse ontwerper Michael Kors zijn trouwens echte juweeltjes.
De luxe bij Miss Benelux trotseert blijkbaar alle grenzen.
Het is twintig voor tien : waarom vroeger opstaan als je toch tot elf uur aan het ontbijt kan.
Stephanie Moreel kijkt toe hoe haar finalisten de aqua-gym beleven.
Zo te zien hangen de tien hier nog heel goed aan elkaar.
Dat vriendschappelijke sfeertje zal er trouwens het ganse verblijf hangen, wat niet zo simpel is bij een groep jonge dames, die strijdt voor eenzelfde kroontje en titel.
Al zal er later toch een momentje van spanning opduiken, waarbij we toch even ons hart vasthielden.
De organisatie had de meisjes blijkbaar goed opgedeeld, want de “roommates” waren de ganse reis onafscheidelijk, zoals, van links naar rechts, Steffie Maene en Sarah Roef, Paulien Decremer en Katrien Jennes, en uiteraard de Nederlanders Suraya Ghisyawan en Mandy Momand.
In opdracht van de hoteldirectie was een Turkse televisieploeg aan het werk om het reilen en zeilen van de Miss Benelux finalisten tijdens hun verblijf in het hotel te filmen.
Voor de beelden in het Spa & Wellness had de regisseur zijn oog laten vallen op de 19-jarige donkere schoonheid Steffie Maene, al kreeg finaliste Steffie daarbij toch assistentie van de huidige miss Benelux Adelina Berisha.
Raar genoeg vind diezelfde Steffie Maene de volgende morgen vreemde tekeningen op de terrasmuur van haar kamer.
Ook kamergenote Sarah Roef komt met opgezwollen ogen aan het ontbijt : “ Zo maar liefst drie keer werd er vannacht op onze kamerdeur geklopt, en telkens we gingen kijken was er niemand meer te zien. Wie doet nu zoiets?” zei Sarah ons bij het onbijt.
Het centrum van Bodrum ligt op zo’n 6 kilometer van het hotel verwijderd.
Een busje, geregeld door het hotel, zou er ons samen met alle meisjes in amper een paar minuutjes heenbrengen.
Maar dat was blijkbaar zonder de chauffeur van dienst gerekend.
Na hem een half uur lang te hebben duidelijk gemaakt dat er niemand van ons zin had in een bezoekje aan zijn vrienden goud- of leerwaren trafikanten werd er eindelijk toch koers richting centrum gezet.
Missen en shoppen, het blijft een goeie match.
En ook voor de plaatselijke winkeliers is het leuk om al die linten je zaak te zien binnenstappen, al heeft het jongetje op de middelste foto meer oog voor de zware motor dan voor de slanke missen.
En Marilyn ( Billiet), die heeft alvast een knappe handtas op de kop getikt!
Het hotel beschikt dus over verschillende vergaderzalen, die alle een naam uit de Noordse of Germaanse mythologie hebben meegekregen. Zo is “Balder” de god van het licht en de lente, van de wijsheid en de welsprekendheid, en was Loki de god van het vuur.
Hermod was dan weer de boodschapper voor de goden, terwijl Freya als godin van de vruchtbaarheid, de liefde en de wellust hier zeker niet mocht ontbreken.
Ondanks al die ronkende namen bleek toch geen enkele zaal geschikt om de finale van deze Miss Benelux verkiezing te laten doorgaan.
Het was vooral het inderhaast opgetrokken podium dat, wegens te klein en te laag, de organisatie er toe deed beslissen om de finale uit te stellen en later in eigen land te laten plaatsvinden.
Om de meisjes en de aanwezige hotelgasten toch nog iets te bieden werd dan maar als alternatief de “Miss Public Benelux 2014” verkozen.
Een Turkse jury koos uiteindelijk voor de mooie lichtblauwe ogen van Marjan De Wolf (20) uit Baasrode.
Eredames werden Katrien Jennes (19) uit Aarschot en Mandy Momand (21) , wonend in Antwerpen maar eigenlijk Nederlandse.
En Miss Benelux zou Miss Benelux niet zijn mochten ze niet alle drie met een schitterend, het één al wat groter dan het andere, kroontje naar huis keren.
Op de echte finale is het dus nog wat wachten, maar een weekje Turkije leert ons toch het volgende.
Dat van links naar rechts Paulien en Marilyn de grootste spraakwatervallen zijn, Marjan de rustigste en de braafste van de bende is-allé, dat veronderstellen we toch- en dat Brenda de sterkste persoonlijkheid heeft.
Verder is Sarah (links) in onze ogen de joviaalste, en Steffie, die beschikt over een naturel, die aan weinigen gegeven is.
Van de andere vier dames kregen we, ondanks een ruim gesprek, niet voldoende hoogte om ze echt te doorgronden.
Ook de Turk in traditionele klederdracht weet het blijkbaar niet meer, en gaat dan maar zijn “nargileh” ( waterpijp ) opzoeken…
(willy van bouchaute)
(foto’s : anne-marie couliez)