Er blies een ijzige noordoostenwind zondagmiddag over Oostende.
En van het station naar “de Grote Post” was het nog even stappen, dus onze jas was niet overbodig.
Als Astrid ( Nijgh ) iets vraagt, dan doen we dat.
Al was “een jas ophangen” in de vestiare van het Oostendse culturele centrum niet evident.
Het systeem zag er zeer ingenieus uit, met een lange stalen draad die je eerst door de mouw moest steken, en een hangslotje, waarvan je de sleutel zorgvuldig moest bewaren.
Maar helaas met het omdraaien van dit sleuteltje zat meteen ook het ganse verdere verhaal van Astrids megahit uit 1973 op slot.
Je handen warmen was dus niet meer bij.
En ook helemaal niet nodig, want bij de eerste zanglijnen, die doorheen de prachtige zaal zouden galmden, kon geen enkele thermometer nog volgen.
Astrid Nijgh is een monument.
Eigenlijk heet ze De Backer, maar Astrid bleef na haar scheiding van Lennaert toch liever onder de familienaam van haar man doorgaan.
Al duurde hun huwelijk amper drie jaar, toch bleef de band tussen de twee heel intens.
Lennaert schreef meestal de teksten, en Astrid maakte er vaak muziek op.
Als Lennaert dertien jaar terug ( 2002 ) na een kortstondige ziekte komt te overlijden, heeft dit een enorme impact op de 4 jaar jongere Astrid.
Zelfs vandaag, nu ze met een aan Lennaert gewijde hommage-tournee door Vlaanderen reist, zie je op het podium haar gedachten vaak naar Lennaert dwalen.
Nu eens met weemoed op het gelaat , dan weer met een glimlach om de mond.
En dan zijn er nog de korte, vaak intieme verhaaltjes over haar leven met Lennaert tussen de liedjes door.
De teksten spreken telkens weer voor zich.
De titel “ Nijghse Vrouwen “ laat het al vermoeden, Astrid staat hier niet alleen op het podium.
Toen Koen Huygebaert artistiek coördinator van Nekka de vraag kreeg om voor Astrid een drietal vrouwelijke topstemmen te zoeken om samen met haar op de Bühne de liedjes en teksten van Lennaert te zingen, ging hij meteen op zoek.
Amaryllis Temmerman, die Astrid al langer kende, hapte meteen toe, en ook Riet “ Jackobond” Muylaert zei volmondig ja tegen dit avontuur.
Met Lies Lefever, die Koen ook op zijn lijstje had staan, liep het al tijdens de voorbereidingen mis, maar op de vraag aan Sabien Tiels of zij er zin in had, kreeg Koen meteen een positief antwoord.
En dat dit een goede keuze was, zou blijken na afloop.
Astrid steekt haar bewondering voor haar Vlaamse veel jongere collega’s niet weg.
Maar ze houdt daarnaast ook nauwlettend alle stembuigingen in het oog.
En sommige liedjes zijn echt niet van de poes.
Vraag maar eens aan Riet Muylaert wat voor een uitdaging het was om een razendsnel nummer als “ Strand “ live op een podium te brengen.
Maar de Beernemse deed het uitstekend.
Riet zou in de loop van het concert ook nog eens laten zien dat ze ook met een xylofoon overweg kan.
Ook aan de piano zou ze zelfs een nummer brengen.
Net als Sabien Tiels trouwens, die bij “ Een meisje van 16 “ de toetsen van Jan Van Looy overnam.
Anderhalve dag, meer tijd kreeg Sabien niet om zich voor dit project klaar te stomen.
“ Ik moest nog een paar keer mijn tekst spieken”, zegt ze ons in onderstaand interview, “maar het volgende optreden ga ik dat niet meer doen.”
Sabien Tiels en Riet Muylaert kende ze niet eerder,Astrid, maar Amaryllis Temmerman wel.
Van “ Houden van “ onder andere, een show rond Expo 58 waarbij ze in 2008 op hetzelfde podium stonden in het Antwerpse Sportpaleis.
Het geheugen werkt nog perfect bij Astrid.
Geen wonder dat ze na een samen gebracht duetje mekaar in de armen vliegen.
Naast een ander duet met Riet Muylaert ( Mister Prikkebeen ) bracht Amaryllis nog enkele liedjes van Lennaert Nijgh solo.
Ze had ook nog graag “ Ik doe wat ik doe” gezongen maar dat wou Astrid toch niet uit handen geven.
De contra-alt stem van Astrid is trouwens zo uniek dat ze moeilijk te evenaren is.
En ze klinkt trouwens nu nog altijd even sterk als 32 jaar geleden.
Het 100 minuten durende concert werd afgesloten met een fantastische “ Pastorale “, ooit door Liesbeth List en Ramses Shaffy tot een megahit gezongen.
Astrid had de meeste liedjes van op haar oranje stoel de zaal ingestuurd, dat maakt het gitaarspel wat makkelijker, maar voor deze laatste song ging ze toch staan.
Alleen vocaal driestemmig ondersteund door de schitterende samenzang van Riet, Sabien en Amaryllis.
Het sluitstuk kon niet mooier zijn.
Jan Van Looy en Peter Verhaeghen, die respectievelijk de piano en de contrabas hanteerden kwamen daarna de dames vooraan op het podium vervoegen met een diepe buiging voor een dankbaar publiek.
Wilt u dat ze dat ook eens voor u doen, dan krijgt u nog een paar keer de kans.
20/03/2015 Boechout, Capenberg 20.30u 03/455.54.33 Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
27/03/2015 Tongeren, CC De Velinx 20.30u 012/80.00.40 www.develinx.be
17/04/2015 Vilvoorde, CC Het Bolwerk 20.30u 02/255.46.90 www.hetbolwerk.be
08/05/2015 Oud-Turnhout, OC De Djoelen 20.15u 014/46.22.27 www.dedjoelen.be
19/07/2015 Genstse Feesten, www.gentsefeesten.be
26/07/2015 Kleinkunstfestival Olen
09/08/2015 Dranouter festival, www.festivaldranouter.be
(willy van bouchaute )
(foto’s : anne-marie couliez)
Interview met de “ Nijghse Vrouwen “
"Nijghse Vrouwen" in CC De Grote Post Oostende compilatie