Het WITTE PAARD Blankenberge : “ Fascination in the black box ! “
Vrijdagavond laat in de Vissersstraat 53 Blankenberge.
De première van de nieuwe zomerrevue in “ Het Witte Paard “ zit er op.
De ganse cast groet nog eens uitgebreid het publiek, en neemt in dank het overweldigend applaus in ontvangst.
De bloemetjes zijn welverdiend.
Het nieuwe kader zal ook voor de acteurs, dansers, artiesten en muzikanten even wennen zijn geweest.
In onze vorige reportage lieten we hierover al een ballonnetje op.
De rest van de ballonnen werd na de show het dak ingestuurd.
Al heeft Nele Goossens, intussen al tot het vast meubilair hier behorend, er toch nog eentje weten te machtigen.
Nele was vanavond alweer top, met een sublieme sketch en heerlijke zangpartijen.
Variatie bij de vleet in de “ Fascination “ show.
Met een “wide-screen” als dit is een decorwissel zo geregeld.
Al wil je niet weten hoeveel tijd hier dan weer vooraf is in gestoken.
De regietafel boven op het balkon geeft niet zomaar zijn geheimen prijs.
De vrouwelijke protagonisten Daisy ( Thys ), Sandrine ( Van Handenhoven ),
Nanda ( Van de Vorle ) en Nele ( Goossens ) zetten hier in hun “country en western”-oufit het ganse saloon op stelten.
Even later is de cowboy op de wand al omgetoverd tot een canapé waarvoor Nele haar beste sketch van de avond zal doen.
Het was niet de eerste keer dat ze in de huid van “ Deborah De Proost” kroop, maar de act was alweer fantastisch neergezet.
“Kippenvelmoment” wanneer Hervé, de leadgitarist van het orkest van Patrick Desmedt, zijn plaats hoog op het oksaal verlaat om op de scène Daisy Thys live bij te staan. Niet alleen zijn gitaarsolo bij Alan Price's “ I put a spell on you “ was magistraal, maar ook Daisy's zang was fenomenaal.
Als we haar na de show zeggen dat we vinden dat ze hier net als Sandrine klinkt, heeft ze snel haar antwoord klaar.
“ Die is toch nog van een ander kaliber “.
De bescheidenheid van een meisje uit de Kempen?
Tijd voor de blauwe garde van de Smurfen met een leuke sketch en natuurlijk het obligatoire Smurfenlied.
Kledingwissels genoeg in de show trouwens, en dit gaat helaas nog altijd niet digitaal.
Dat ze Sandrine hier steevast op de affiche zetten is volledig te begrijpen.
Haar medley van Tina Turner nummers is top, net als die rond de songs van The Pointer Sisters.
Meteen de ideale opwarmer voor “The Gibson Brothers”, die net voor de pauze hun ding mogen doen.
Tussen de beide medleys door staat Jan Van Dyke geprogrammeerd.
Zijn act is wereldklasse.
Als u gaat kijken zal u zien waarom.
Vanavond krijgt Jan assistentie van Franky Boy.
En of het klikt tussen die twee!
De broertjes Gibson hadden midden jaren zeventig een aantal hits die blijkbaar nog goed in het geheugen liggen, en die ook het jonge volkje aanspreken, blijkbaar.
Geboren in Martinique- vandaar de latin music- maar al snel verkast naar Frankrijk.
Hun “ Cuba”, “ Non Stop Dance”, “Cecilia” en “ Que sera mi vida “ werden vanavond volop meegebruld.
Het strakke schema van de revue hing al snel al flarden.
Latijnse muziek laat blijkbaar niemand onbewogen.
Nog eens alle registers open, en dan een halfuurtje rust geblazen.
Een van de mooiste tafereeltjes na de pauze was de “ Madonna “-medley.
Met een Nele die ook hier iedereen met haar zangkwaliteiten verbaast, en wiens voorbeeld al snel door Sandrine, Daisy en Nanda wordt gevolgd.
Hier ook een dikke pluim voor de kledij, kijk maar.
Het knapste, in onze ogen, moest dan nog komen.
Het kwam ietwat traag op gang - de xylofoon partij van Dimitri ( Verhoeven ) hoog in de nok van het podium duurde net iets te lang - maar wat volgde was een pareltje.
Zeker wat de zang betrof.
We hadden het niet zo direct van hem verwacht, maar Peter Thyssen bracht de intro
van Ed Sheeran's “ Shape of you” meesterlijk.
Stap voor stap kwamen er de stemmetjes van Dimitri, Nanda en de rest van de cast bij, om dan naadloos over te schakelen naar Justin Timberlake's “ Can't stop the feeling”.
Van een muzikaal hoogtepunt gesproken.
Peter Thyssen zou even later als Herman Brusselmans de internationale acrobatenact “ Step out“ en hun Koreaanse plank aankondigen.
Die scheerden al meteen (letterlijk) hoge toppen, lang niet zo platvloers als de tekst waarmee ze werden aangekondigd.
Al zat ook daar wel af en toe een fijne “gimmick “ intussen.
Eerder op de avond hadden we in die richting ook al een persiflage op “ Temptation Island “ voorgeschoteld gekregen.
“ Fascination Island “ heette het voor de gelegenheid.
De naam lag zo voor het rapen, de woordenschat ook .
Nog een aantal dans- en zangacts verder was het de beurt aan Eric Conley ( Barry White Experience ) om de zaal in vuur en vlam te zetten.
Wat met nummers als “ Can’t get enough of your love”,
“All around the world” (duet met Sandrine), “The first the last my everything” en
“Let the music play” moeiteloos lukte.
Hij kreeg er zelfs het orkest van Patrick Desmedt mee uit zijn kot.
Choreografe Nathalie De Bruyn – met wie we hieronder een gesprek hebben –
is fier op haar dansers.
Er terecht want de “ Vegas Showgirls “, op wie ze vanavond beroep kon doen en nu aangevuld met twee mannen, zijn hot in gans Europa.
Nathalie die in Brugge en Jabbeke een eigen dansschool runt (http://www.kickxnmoves.be) staat zelf niet op het podium, maar heeft zo al genoeg aan het hoofd.
Ook Valérie en Milan hebben het de ganse zomer druk in “ Het Witte Paard “.
Valérie bevolkt het “kioske” vooraan in de gang naar de zaal, en is dus de eerste medewerker waar de bezoeker mee wordt geconfronteerd op het moment dat die zijn kaarten afhaalt.
Valérie doet dit altijd met de glimlach, mooi in harde tijden als vandaag.
Milan heeft vanavond lange lijsten in de hand met de namen van belangrijke gasten op.
Die moeten allemaal op de juiste plaats belanden.
Als organisatie- en “event planner” is supervisie cruciaal.
Een rose wijntje is dus pas voor achteraf.
Voor de gasten ligt dat anders.
De zaal mag dan wel een facelift hebben ondergaan, het bier wordt nog altijd in grote halve liter en literglazen geschonken.
Dat is dan weer goed voor Rita die zo haar aantal plassers op peil kan houden.
Rita verzorgt al ja......ren de opvang achteraan.
Ze is niet meer van de jongste, maar stoppen staat nog lang niet in haar woordenboek.
“Je bent maar zo oud als je zelf wil”, zegt ons de tatoo op haar linkervoorarm.
(willy van bouchaute)
(foto's : andré buysse)
" Fascination ", de zomerrevue van Het Witte Paard, nog een ganse zomer lang te zien in Blankenberge.
Speeldata en info op : http://witte-paard.be/event/fascination-2017/
interview met choreografe Nathalie De Bruyn
