Hotel Maritim Köln aan de Heumarkt is er één van een adembenemende architecturale schoonheid.
Wanneer we er na zo'n goed 17 jaar opnieuw binnenstappen overkomt ons precies datzelfde ' wow ' gevoel van toen.
Het moet midden jaren negentig van de vorige eeuw geweest zijn , toen het onze jaarlijkse vaste stek werd tijdens onze aanwezigheid op de Kölner Messe , waar we op de stand van de firma Katt uit Oldenburg jarenlang de Belgische Agentuur in handen hadden.
Nu we een aantal maanden terug besloten een reportage rond de Kölner Weihnachtsmärkte te maken , was onze hotelkeuze voor één nacht al snel gemaakt.
Waar vroeger onze Bestätigung werd ondertekend door Herr Walther oder Frau Schmidt, is het nu Frau Buzhala die ons een mailtje stuurt met de melding dat ze ons dinsdag 19 december verwacht.
De wereld ziet er - ook daar - na zovele jaren toch ietsje ruimer uit.
Zelfs al staat de piano er nog altijd op haar zelfde plekje in de Piano Bar
vooraan 'am Erdgeschoss'.
Het is ietsje over tienen in de morgen wanneer we de wagen in de
' Tiefgarage ' onder het hotel 'abstellen'.
Daar geraken is , voor wie het daar niet kent , niet van de poes.
Voor de ' Anfahrt ' moet je een heel scherpe U-bocht door.
Mis je die , dan zit je zo de andere kant van de ' Rhein ' op , en kan je op
de Tanzbrunnen de benen gaan strekken.
We laten de trolley , die we ooit op reportage van de Thalys cadeau kregen,
over aan de zorgen van de receptie , en begeven ons , naar de Hohe Strasse, en aanpalende Schildergasse.
Het duurt nog even vooraleer de kraampjes op de grote Kerstmarkt aan de ' Neumarkt ' de luikjes openen, en het is altijd gezellig kuieren doorheen Keulens meest markante winkelstraten.
Straks beelden maken met de grote camera gaan we – wegens veel te druk – niet doen , daarbij is de Go-Pro veel handiger.
De Neumarkt heet qua oppervlakte Keulens grootste Kerstmarkt te zijn.
Een miezerige motregen houdt de talrijke bezoekers – nu al – niet tegen.
Voor zowat ieder chalet staat een echte , met lampjes getooide kerstboom opgesteld. En , waar in ons land , op zogenaamde Kerstmarkten – zeg maar verlichte avondmarkten – ook wel eens matrassen , ondergoed ,
' tournevisen ' , en Leuvense stoven over de toog gaan , is hier alles
Kerstmis gelinkt.
De vele Glühwein en Schnaps standjes niet te na gesproken.
Het fijne houtsnijwerk geeft vaak een extra dimensie.
Geen Duitse Kerstmarkt zonder Bock und Bratwurst , mit oder ohne Senf.
' Hier nur Belgische Pommes ' staat even verder te lezen.
Frans en Duits , het komt nooit goed.
Links achter staat een nog een authentieke paardenmolen waar wijlen Bobbejaan Schoepen ooit een liedje over zong , met over een stang op en neer gaande – houten - paardjes.
Geen echte , dat mocht van Merkel al niet meer.
Tijd voor een Glühwein , één met witte rum en één met rooie.
' Das macht 19 euro ' , zegt de lieftallige jonge Duitse wanneer ze ons de twee prachtig versierde stenen kruiken in de handen stopt;
Wanneer we haar de beide relikwieën ledig terugbrengen , krijgen we 4 euro retour , zegt ze er nog bij.
Eentje staat nu in onze huisbar te blinken , naast die van 2006 , en die van 1998.
Cultureel Erfgoed , weet je wel !
Keulens erfgoed is ook op deze ' Markt der Engel ' zichtbaar in de poppenbeelden van het Hänneschen-( Kinder) Theater.
Mooiste van het mooiste zijn de chalets van Käthe Wohlfahrt , het wereldbefaamde bedrijf in kerstartikelen uit Rothenburg ob der Tauber.
Het is er druk , en je kan er maar met mondjesmaat binnen , maar wat je te zien krijgt is feeërieker dan een hele sprookjeswereld.
De volgende veelbelovende Kerstmarkt is die aan de voet van de Kölner Dom. De imposante Gotische kathedraal torent 153 meter en een sjiek boven de stad uit , je moet 509 treden over om boven te raken.
Eén keer gedaan , nooit meer.
Ondanks de vele poetsbeurten , doet het vele roet uit het Ruhr gebied telkens weer opnieuw zijn alles vernietigende werk.
Voor we de Kerstmarkt induiken , eerst nog wat 4711 opspuiten in de gelijknamige parfumerie aan de Wallrafplatz.
Wijlen Tante Gusta , die in Rath-Heumar bij Keulen woonde ,bracht altijd zo'n flesje Eau de Cologne mee wanneer ze ons pa in België kwam bezoeken. Het heette ' Tosca ' ( bestaat nog altijd ) en ma was er maanden zoet mee.
Groot is hij niet , de Kerstmarkt aan de Dom , maar best wel gezellig .
Op de hoek staat een chalet met de tekst ' Heisse Maroni '.
Zou de dame achter de toonbank nu echt ' Maroni ' heetten ?
En dan ' Heisse Maroni ' ook nog ?
Beetje vreemd , denken we bij onszelf , zeker voor iemand met een dikke mantel om , en de beide handen in de zakken.
Gelukkig zijn we de woorden van Professor Hessman uit onze studententijd niet vergeten , dat je niet te gauw voor een ander de hete kastanjes uit het vuur moet halen.
Het kraam ernaast met de ' Uhren ' in de vorm van Vinyl Schallplatten doet het ook niet slecht.
Ook met Kerst moet een mens weten hoe laat het is.
Tjiens , denken we bij onszelf.
Dat denken we wel vaker.
Er hing vroeger zo'n oude antieke ' Uhr ' aan de gevel van zo'n typisch Deutsche Kneipe , hier aan de voet van de Dom , waar geen ober maar een ' Köbus ' de stamgasten bediende.
Die Kneipe heette ' Alt Köln ' , en was een trekpleister voor de vele toeristen die winter en zomer de Domstadt kwamen bezoeken.
Sinds Franzl Ludesher de zaak overliet , is niet alleen de historische klok boven de al even historische ingangspoort verdwenen, maar is ook het ganse interieur ' um Seife '.
De ' Bockwoss ' mit heissem Kartoffelnsalat was er ook maar heel gewoontjes , daar kon de frisse Gaffel Kölsch ook niks meer aan doen.
We trekken van hieruit naar de Altstadt.
Het is daar dat zich de meest authentieke Kerstmarkt van Keulen bevindt.
We laten de Go Pro voor wat hij is.
Het is niets voor niets onze ' Geburtstag ' vandaag.
Misschien moeten we eens kijken of we , gezien het miezerig weertje , vanavond in het hotel iets lekkers kunnen eten,
We zien dat er slechts één restaurant open is , de keuze er heel beperkt is , en de witte Grauburgunder uit Baden er 10 euro kost.
Dan maar eens kijken op de vlakbije Heumarkt , waar het ' Heinzels Wintermärchen ' het voor het zeggen heeft , alweer een Kerstmarkt, annex ijspiste.
Jammer dat ons , sinds jaren favoriete , Balkanrestaurant ' Heumarkt ' op dinsdag 'geslossen gibt'.
Scheisse, je zal altijd zien , hé.
Dan maar de ' Ausschank ( taveerne) Brauerei Pfaffen ' binnengestapt.
Niet dat daar veel wordt gepfafft ( zelfs Jean-Marie kennen ze er niet ) , maar er staat ' Schnitzel Wiener Art ' op de kaart , mit Pommes und Salat aan 18,90 euro.
Wanneer je ' Art ' in het Duits ziet staan , wil dat eigenlijk zeggen dat het niet helemaal echt is , maar er heel sterk op lijkt.
Voor zowel de Jägersauce als de Pfeffersauce betalen we nog eens 3 euro extra.
Maar geen klagen , alles smaakt heerlijk, al ziet de Jägersauce er niet uit.
Of hij een ' Getränkenkarte ' heeft vragen we aan de zaalverantwoordelijke die misschien ook wel de baas is.
Nee, die heeft hij niet , maar hij heeft wel één en ander onder tafel.
De Obstler Schnapps brandt op de tong , en als je niet oplet een gat in je maag.
Het schijnt daarnaast ook nog eens een goed digestief te zijn.
Dat komt goed uit , want we gaan niet te laat slapen.
Het ontbijt in het Maritim Hotel is altijd luxueus.
Uitgebreider bestaat niet.
De eigen ' Maritim ' champagne smaakt , zei het ietsje zoet , fantastisch.
Aan ons tafeltje met zicht op de Rhein is het heerlijk zitten.
Het is nog goed donker , en alles baadt in een zee van kleine lichtjes.
We rijden op de middag terug , want we willen voor de duisternis valt weer in het Gentse zijn.
Stoppen in ' Aachener Land ' gaan we niet doen , alleen nog even tanken
Al blijkt dat niet zo nodig.
Dat doen we in Tessenderlo.
Voor we binnen aan de 'contoir ' nog wat snuisterijen kopen , eerst even plassen.
Waarvoor we wat – je kent het wel – slagboompjes door moeten , die pas weg draaien, wanneer je voldoende geld in de gleuf stopt.
Kost 0,90 euro , staat er boven geafficheerd.
En ook nog ' Er wordt geen wisselgeld teruggegeven' .
Wie dringend moet plassen steekt dan maar snel 1 euro in dat spul.
Ook wie niet dringend moet plassen zoals wij.
Gelukkig zit er nog één euro , heel diep in onze linker broekzak.
Het poortje zwaait dan ook zonder problemen voor ons open.
Tot we achter ons een tingelend geluid horen.
Er ligt tot onze verbazing een stukje van 10 cent in het bakje onder.
Tjiens , tjiens , denken we bij onszelf.
Dat denken we wel vaker.
(willy van bouchaute)
( foto's : anne-marie couliez)
