De binnentuin (atrium ) van het “ Abbazia di San Gregorio “ , Dorsoduro nr.172, is van onmetelijke schoonheid.

“Abbazia” betekent “abdij”, dus we weten meteen dat we ons hier in een oud klooster bevinden.

De kloosterpoort naar het “ Canale Grande “ gaat stipt om 17 uur open, en de steiger is klaar om de genodigden die over water naar de opening van Jan Fabres “ Glass and Bone Sculptures 1977-2017 “ tentoonstelling komen, te ontvangen.

De kunstenaar zal er zelf ook zijn, we zullen hem dus kunnen interviewen.

We doen dat centraal in het atrium, net op de plaats waar zijn, speciaal voor de Biënnale ontworpen, scarabee in gifgroen alle aandacht trekt.

Ook deze doodskoppen ( foto's links ) in glas en dierlijke botten - er zijn er 16 in totaal- zijn speciaal voor de Biënnale ontworpen.

De andere tentoongestelde werken zijn een verzameling van de afgelopen veertig jaar.

Dat Jan Fabre de controverse niet schuwt is intussen een statement.

Deze combinatie van dierenskeletten en glas uit Murano ( foto links ) is gedurfd, maar wel knap gedaan.

Ook de boot is samengesteld uit botten van mensen en dieren.

Waar hij die botten vandaan haalt vertelt hij ons in het interview onderaan.

Fabre is er zelfs in geslaagd om uit kleine stukjes bot een fallus en vagina te construeren, die hij dan op hun beurt door scherpe glasscherven laat omringen.

Wegens te pijnlijk onthouden we u hier de afbeelding.

“Zeg ma, wilde nu wa weten, diene scarabee van Jan Fabre é zuust dezelfde kleur

als meinen rok “.

Je zou voor minder het thuisfront bellen.

Jan Fabre, dat is altijd een beetje rock & roll.

Geen dresscode op de uitnodiging, dus alles mag best wel een beetje meer “casual”.

Sommigen halen dan ook maar hun meest hippe outfits uit hun kleerkast.

Thuis dan, want in de “ abbazia “ hier hebben ze geen kleerkast.

Tenzij Benoit (tweede foto van rechts ) , maar die hebben de mensen van Guy Pieters zelf meegebracht.

En Jan Fabre?

Die vindt het allemaal prima zo.

Op het galadiner vanavond, aangeboden door Linda & Guy Pieters in het vijfsterrenhotel “Exelcior” op Lido oogt alles wat chiquer, maar eens de “castelmagno cheese”, de “risotto with mushrooms, de “vealmignon with endive” en “de tarte tartin” zijn geserveerd, en intussen de “ Cavalchina” en “ Marco Felluga” zijn doorgespoeld, barst ook hier het feest los.

Linda en Guy openen de dans en de toon is meteen gezet.

De party zal nog duren tot drie uur in de morgen.

Wij zoeken ietsje eerder ons bed op, want wij vliegen morgen terug naar de “ heimat”.

Met een valies gevuld met mooie herinneringen en schijfjes vol met foto's en beeldmateriaal.

Die hebben we hier nu voor u zichtbaar gemaakt.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

Klik HIER voor DE FOTO'S ( Glass and Stones Sculptures/Jan Fabre )

Klik HIER voor DE FOTO'S ( Galadiner Guy & Linda Pieters )

interview met Jan Fabre