Donderdagmorgen 11 mei , ietsje voor 10.
De Vaporetto line 1 zet ons af bij Sant'Angelo, terwijl we beter met line 2 bij San Samuele waren afgestapt.
Maar Venetië is eigenlijk perfect te voet te doen zodat we na 5 minuutjes lopen -zei het net ietsje te laat- toch bij “ Palazzo Grassi “ arriveren.
Waar Karen, die andere rechterhand van Guy Pieters, ons geduldig staat op te wachten.
De “pancarte” boven de ingang oogt indrukwekkend, maar wat we binnen te zien krijgen grenst aan het onwaarschijnlijke.
En dat schijnt, de titel “ Treasures from the Wreck of the Unbelievable” in acht genomen , ook de bedoeling te zijn.
Kunstenaar Damien Hirst is wereldtop.
U moet de naam maar eens “googlen” en u zal merken dat daar geen letter is van gelogen.
We worden van bij de ingang al omver geblazen door een kolossaal beeld in brons van zomaar liefst 18 meter hoog.
De “ Demon with Bowl “ is zelfs niet in één beeld te vatten.
We kozen voor de gulden middenweg.
Ook bronzen beelden willen wel eens van hun beste kant gezien worden.
Hirts maakt er een hobby van om zijn beelden eerst in zee te gooien, en ze pas nadat ze door allerlei fossielen en ander diepzeemateriaal zijn aangevreten, weer naar de oppervlakte te halen.
Er lopen er niet zoveel rond met een knie als deze hierboven.
Even verderop in een ander paleis “ Punto Della Dogana “ is de exhibitie
“ Treasures from the Wreck of the Unbelievable Part 2 ” te zien.
Daar, en ook op de foto's hieronder, ziet u hoe duikers dit klusje klaren.
Delphine ( Boëll ) had ons eerder dit jaar al uitgenodigd op haar eigen tentoonstelling in Ukkel, maar door tijdsgebrek zijn we daar nog niet geraakt.
Goed dus dat we haar en haar echtgenoot Jim hier in Venetië in één van de 19 zalen van het “ Punta delle Dogana” ontmoeten.
De zeeflora en fauna is niet te onderschatten, en (foto links) lang niet altijd definieerbaar.
De “ Five Grecian Nudes “ zijn dat wel.
Die zijn van de hand van de Griekse schilder Zeuxis, en moeten allen Helena voorstellen.
Daar had hij ooit een beeld van, maar was dat kwijtgespeeld.
Even verder staan er nog drie “nudes”.
“ Zegt dit model u iets? “ vroeg de Italiaanse gids in vloeiender Frans dan dat van Macron.
Het antwoord staat achteraan in de lende, net boven de bips.
Volgens de legende fungeerden deze beelden als model voor de eerste op de markt gebrachte barbiepoppen (1959 ).
Mattel moest ervoor naar China.
Nu komen de Chinezen naar ons.
Zelfs naar Venetië!
De helft van Venetië is al in Chinese handen, zal Andrea ons daags nadien zeggen.
Andrea heeft een souvenirkraampje vlakbij het “ Canale Grande “ en hij kan het weten.
We banen ons een weg doorheen een massa Chinezen, die een gesloten paraplu achternalopen. Die moeten ze volgen, want daaronder huist een gids die hen door gans Venetië zal leiden.
Wij doen het zonder, volgen gewoon Guy Pieters, en bewegen ons naar het
“ Abazzia di San Gregorio” waar ons Jan Fabre en zijn “ Glass and Bone Sculptures 1977- 2017 “ wachten.
Geen haast , de deuren gaan er pas om 17 uur open.
We zien er u terug in de volgende reportage.
(willy van bouchaute)
(foto's : anne-marie couliez)