Het is altijd een beetje uitkijken wanneer er een nieuw boek van Filip De Winter wordt aangekondigd.

217 bladzijden geschreven tekst telt het , in groot lettertype, gevolgd door nog een tiental blanco pagina's , waarschijnlijk om - na lezing, en bij gebrek aan eigen papier- ook uw gedacht eens neer te pennen.

Of zouden die blanco pagina's alleen maar in recensie exemplaren staan , zoals dat wat hier nu voor ons ligt

Het boek is (grotendeels) geschreven in vraag-antwoord vorm , en deze keer is het niet De Winter die de vragen krijgt , maar De Winter die de vragen stelt.

Aan Renaud Camus , een Frans auteur , die in zijn boek ' Le Grand Remplacement' schetst hoe het leven er in het huidige Frankrijk, en ver daarbuiten, zijn gang gaat.

Op de binnenflap van ' Omvolking ' , ziet u een foto van Filip De Winter en Renaud Camus , samen gezellig op stap doorheen weidse velden.

Filip met het 'veston' nonchalant over de schouder, en Renaud met (wandel ) stok. Niet achter, maar in de hand.

U weet maar nooit , wie er straks zoal uw pad kruist.

Aan de vragen te zien heeft Filip De Winter het boek van Camus meer dan grondig bestudeerd.

Gelijkgestemde zielen, weet u wel.

Een Camus die - een beetje zoals in het voetbal- de haarfijn afgemeten voorzetten zomaar in te koppen heeft.

De vraag ' Wat betekent nu precies ' Le Grand Remplacement ' kreeg Camus al eerder gesteld.

Zijn antwoord klonk al even eenvoudig als toen : ' Je hebt één volk , en bijna in één generatie komen er één of meerdere volkeren in de plaats '

We denken zo bij onszelf : ' Wat hebben we toch een mooie taal ! .

Waar Camus er in het Frans drie woorden voor nodig heeft , zegt De Winter het simpelweg in één woord.

Al zien we de benaming ' Omvolking ' nog niet zo snel in de Dikke Van Dale op te duiden.

De eerste hoofdstukken in ' Omvolking ' zijn voer voor de statistici onder u.

Je kan maar beter alles goed onderbouwen voor u aan uw 'discours' begint.

Dat België (1/1/21) bijvoorbeeld 32, 9 % inwoners met een migratie-achtergrond telt , en Het Brussels Gewest zomaar liefst 83% , en dat van de 529.417 inwoners , die Antwerpen telt , er 114.733 vreemdelingen zijn.

Het vraagt een beetje moeite om ons door al die cijfers heen te wringen , maar we vermoeden dat ook de auteur niet verwacht dat alles hier grondig en met de loep wordt bekeken.

Het interessante werk begint pas nu.

Het boek schetst een beeld van hoe de huidige maatschappij , stilaan maar zeker , van een monoculturele naar een multiculturele opschuift.

In een tijd van massa-immigratie, waar het ene volk langzamerhand het andere , authentieke , vervangt.

Gesteund door een politiek die globalisering en mondialisering hoog in het vaandel draagt.

En een media die daar , met dank aan de ruim toebedeelde overheidssubsidies , maar al gretig op in speelt.

Het boek heeft het ook over de eigen cultuur en tradities die beetje bij beetje , en stukje voor stukje verdwijnen.

' Mensenrechten vervangen grenzen ' , ' Davos-cratie ' en ' Kolonisering en tegen – kolonisatie ' zijn maar enkele van de 'head-liners'.

Het boek zegt , en waarschuwt ook , dat ieder die er ook maar enige andere mening op nahoudt , en daar ook openlijk voor uit komt , al snel de stempel van racist en zelfs crimineel krijgt op gekleefd.

Er staat ook een straf citaat in van Houari Boumédiène , de tweede president van Algerije, die midden jaren zeventig al stelde :

( we korten het even in ) : ' Op een dag zullen miljoenen moslims het Zuidelijk halfrond verlaten om naar het Noordelijk halfrond te gaan. En ze zullen het veroveren met hun zonen. De baarmoeders van onze zonen zullen ons de overwinning schenken.'

Dat Filip De Winter niet al te snel een blad voor de mond neemt , is intussen wel geweten.

Dat hij al eens durft te zeggen, wat de modale Vlaming alleen maar durft te denken ook.

Vanuit dat oogpunt bekeken kunnen de schrijfsels in het boek ' Omvolking ' nog als redelijk braaf worden beschouwd.

Het zal anderzijds bij de lezers heel wat ogen openen.

Zoals ik – terwijl ik dit schrijf – naar mijn 'pelletkachel' kijk , en de zak ernaast die me nu – onder het mom van de oorlog – DRIE maal meer kost dan één jaar terug.

Dat ik straks met mijn oude , maar nog best goede , dieselauto naar Antwerpen zou moeten , maar er met die wagen het stad niet in mag , terwijl sommige staatshoofden intussen naar alle uiteinden van de wereld vliegen met kiloliters kerosine onder hun gat.

( nvdr.: topjes organiseren is altijd leuk , met altijd gratis vervoer, gratis logies en gratis lekker eten , en dat zonder aan de eigen riante wedde te moeten zitten )

Dat morgen mijn karretje in den Aldi me bijna dubbel zoveel kost dan vroeger.

Dat in de folder de man die datzelfde karretje duwt ook niet meer dezelfde is als vroeger.

Dat er op de Nationale Omroep een programma draait met zo'n drie miljoen euro staatssteun.

Dat zelfs een commerciieel mediabedrijf , in handen van een multimiljonair, door een Vlaams minister bijna één miljoen subsidie krijgt toebedeeld , en daarmee zijn of haar oogappels naar tropische paradijzen stuurt, in plaats van naar de Muide in Gent.

Dat er geld is voor de Congo en Oekraïne , terwijl men in eigen land , het eigen volk in de kou laat staan.

Sire , het volk mort.

En daar zal het , de Vlaming kennende, ook wel bij blijven.

(willy van bouchaute)

' Omvolking : de grote vervanging '

is uitgegeven door Vzw. Hertogfonds

ISBN 9789464518115

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Voor wie het interview dat we vier jaar terug met Filip De Winter hadden nog eens wil terugzien