In the picture

Graaf Renaud de Kerchove de Denterghem maakt het graag gezellig op zijn tuindagen.

Zelfs in de loopgraven die hij speciaal voor deze editie op de weide achter zijn adellijke villa heeft uitgegraven.

Wat is er nu mooier dan de berm van die loopgraven te versieren met knalrode “poppies”?

Vooral als je daarbij geholpen wordt zoals zaterdag door een beeldige kersverse Miss Oost-Vlaanderen Liesbeth Claus.

En nu het hier toch zo gezellig is, waarom niet een beetje blijven hangen en je rantsoen voor de komende dagen opslaan.

Voor Liesbeth helaas geen optie want straks wacht haar de hoofdstad voor een opdracht met de 29 andere meisjes die strijden voor de titel van Miss België.

Toch loopt de knappe blondine nog even met ons mee doorheen het prachtige “Park van Beervelde”.

Men zegt al snel eens van iemand dat hij “een man van vele oorlogen” is, maar maak het maar mee : een wereldoorlog zoals die hier op Vlaamse velden uitgevochten is.

Er waren er zelfs twee, en telkens waren de Canadezen daar om onze velden te helpen bevrijden.

Volgend jaar zal het 100 jaar geleden zijn dat de “ Slag om Passendale “ (1917) gestreden is.

Ideaal moment om dit op de tuindagen te herdenken en Canada als gastland te introduceren.

Dat hadden de graaf, gravin Valérie, en mede met hen hun neef graaf Cédric en diens echtgenote Caroline al langer in gedachten.

De “poppy” (klaproos) staat symbool voor (eeuwige) slaap, vrede en dood, en is hier vandaag helemaal op haar plaats om de gesneuvelden te herdenken.

De dames van de “Royal Canadian Legion Branch 005” ( 2-de foto links) , in traditionele klederdracht, geven de bezoeker duiding bij hoe het er in 1917 in “Passchendaele” aan toe ging.

Hun mannelijke collega's hebben dan weer hun militair uniform afgestoft en hun kepie opgezet.

De Canadese Mounty (politieman) , die in de villa staat opgesteld, is helaas niet echt, maar de levensgrote pop ziet er toch op toe dat het behangpapier van gravin Valérie, ook al met klaprozen bezaaid, helemaal intact blijft.

Onze fotografe geeft u hier al een idee van hoe zo'n loopgraaf er van bovenaf uitziet.

Misschien moeten we volgende keer Stijn eens aanspreken.

Het mandje van Stijn (Vercauteren) staat hier nu toch maar te staan.

Volgens Stijn zouden we vanuit zijn luchtballon hier beelden kunnen schieten van op zo'n 1300 meter hoogte.

De Lochristinaar is één van de vele gelukkige standhouders hier in Beervelde.

Net zoals Donald (Desloover) , op de foto rechts, die al vooraf thuis het ijzer smeedde terwijl het heet was, en op de tuindagen zijn afgewerkte producten laat zien.

Donald woont op de taalgrens, maar heeft zijn bedrijf (DBG Classics) in smeedijzeren serres en ornamenten in Oudenaarde.

Hij stond hier eerder al in Beervelde, en komt zeker terug.

De “Tuindagen van Beervelde” mag op zich dan wel a priori een plantenbeurs zijn, er gebeurt zoveel in de rand dat men er zich ook als “niet groene vinger” geen seconde verveelt.

Zo is er de “Roofvogelshow” van valkenier Marc Goossens.

Er zijn er niet zoveel die mensen zo kunnen boeien als Marc.

Zelfs de “oehoe “ is weg van zijn met humor doorspekte verhalen.

Even verderop kan Liesbeth zonder problemen liefdevol een alpaca over de kop aaien.

Niet te verwarren met een “lama” en al zeker niet met de “ Dalai lama”.

Die was ook even in het land, maar om de tuindagen nog mee te pikken, nee dat ging niet.

Gino bakt ze graag bruin.

Als u dat tegen een vrouw over haar vent zou zeggen, zouden er al direct wenkbrauwen worden gefronst.

Maar hier niet, want terwijl zijn echtgenote zo'n 100 meter verder haar ijsjes aan de man of vrouw brengt, gooit Gino Dumalin zijn wafels op de speciaal hiertoe omgebouwde bakfiets.

Zijn het nu Brusselse of Luikse?

En wat is het verschil?

In de video onderaan komt u het te weten.

Het echtpaar uit Assebroek bij Brugge , gespecialiseerd in ijsbereidingen ( Zwarte Koe ) ,tekent hier al jaren present in Beervelde.

De “ommuurde tuin” is een onderdeel van dit immens grote Park van Beervelde.

Het is rond de middag en Franky Poelaert heeft zijn mooiste barbecue schort aangetrokken.

Moet ook als Miss Oost-Vlaanderen met spatel in de hand aan je “Ofyr” barbecue staat.

Samen met Stijn Matthijs ( op middelste foto 2-de van rechts ) showt Franky hier de nieuwste trend in “outdoor cooking “.

Stijn is daarnaast ook steenhouwer en heeft enkele van zijn unieke creaties, onder andere tafels in marmer, meegebracht.

Hij runt zijn eigen steenhouwerij in Geraardsbergen.

 Voor Gregory (Parmentier) en Kim (Deceuninck) is het begonnen als uit de hand gelopen hobby.

Van eiken vaten waar vroeger wijn uit de Bordeaux-streek in rijpte, maken beide heren nu unieke decoraties voor de tuin. De Waregemnaars staan hier voor de eerste keer op de tuindagen en waren op deze tweede dag al zo tevreden dat ze zich meteen hebben ingeschreven voor de volgende editie.

Even verderop aan de voet van de villa staat er nog zo'n vat, een half dan.

Niet gevuld met wijn, maar met water van zo'n 40 graden warm.

En waar een man in zit die het daar helemaal naar zijn zin heeft.

Zeker nu Liesbeth aan zijn openluchtbad passeert.

Daar mag dus best een glaasje op gedronken worden.

We moeten toch eens navragen bij Ann (rechtse foto) hoe deze vriendelijke man heet

Niemand die meer af weet van deze tuindagen dan Ann.

Lieve Staute , linkse foto, mag straks de prijzen van de vrouwenjury uitreiken, maar wacht hier nog even tot Ivo Pauwels, auteur en plantenkenner, klaar is met zijn deel van het protocol.

En dat moest vandaag nog wat preciezer dan anders, want  Z.E. Olivier Nicoloff ,ambassadeur van Canada ( naast graaf Renaud) , tekende hier op zaterdag present.

Ivo had voor de gelegenheid ook zijn beste “klak” opgezet, waar de ambassadeur, aan diens blik te zien, heel verheugd over was.

Intussen maakt gravin Valérie wat tijd vrij om met Liesbeth te poseren.

Leuk dat er ook wat muziek te horen was op de tuindagen.

In de lobby van de villa speelde een pianist gelukkig net niet de pannen van het dak, en op de weide voor diezelfde villa stond Eline D'Haene met haar swingende “Small Band” ( we laten u in onderstaande video een stukje horen ).

Intussen waren we ook al een muzikant voorbijgelopen die toch wel heel aparte instrumenten bespeelde, met “hi-hats” die eerder op een barbecook lijken en een soort veredelde alpenhoorn, waarbij je best zelf eerst eens luistert of er wel iets uitkomt.

De Tuindagen van Beervelde, het is nu al uitkijken naar de lente-editie in mei (12,13 en 14 ) volgend jaar.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

Klik  HIER voor DE FOTO'S

Sfeerbeeld DEEL 1

Sfeerbeeld DEEL 2

sfeerbeeld DEEL 3

sfeerbeeld DEEL 4 (slot )

 Het buitenterras van de Carré in Willebroek schitterde maandag in de warme gloed van een stralende avondzon.

Ze weten ginder boven perfect hoe en wanneer ze iets extra moeten belichten.

Dertig knappe jonge dames met een al even knap lintje om, daar zet je al snel een schuivertje meer voor open.

Zeker als er zoals hier de nieuwe Miss België 2017 tussen zit.

Al weet de dame in kwestie dat zelf nog niet.

Want het kroontje wordt haar pas volgend jaar op 14 januari op het hoofd gezet, tijdens de grote finale die alweer in het Plopsa theater in De Panne wordt gespeeld.

De competitie is gestart en nu, vanavond al, konden de 30 finalisten aan de pers en genodigden laten zien wat ze in hun mars hebben.

Mars, letterlijk dan, want marcheren was er sowieso bij.

Op een catwalk, die deze keer gelukkig breed genoeg was om de meisjes galant hun ding te laten doen en de fotografen een beeld van kop tot teen te laten schieten.

Als het goed is schrijven we dat ook.

En het was goed.

Meer zelfs, het was uitstekend!

Mooie kledij en opnieuw, alweer, een knappe choreografie.

Ze moeten toch eens dringend de naam van het meisje dat hiervoor tekent prijsgeven.

Ook de persoonlijke voorstelling van de finalisten was meer dan oké, vaak tweetalig en perfect getimed.

Uitzonderlijk weertje nog om in bikini rond te lopen, al zal dit misschien wel al de collectie van volgend jaar zijn die hier wordt geshowd.

“En kijk eens hoe mooi we allemaal onze oksels hebben geëpileerd “, schijnen de meisjes hier het publiek duidelijk te willen maken.

Het zijn attentie jongens, die van de Carré, want het was pas na dit onderdeel dat de airco werd opgezet.

 Het was top om Noémie (Happart) nog eens terug te zien.

Sinds we haar interviewden net na haar kroning in 2013 hebben we een leuke vriendschapsband en daar zijn we blij mee, want Noémie is een schatje.

De Miss België van drie jaar terug blijft altijd haar eigenste zelf en gaat nooit zweven.

Noémie, die samen met Justine De Jonckheere ( Miss België 2011) de avond presenteerde, is een maandje in het land omdat haar vriend Rode Duivel Yannick Carrasco nu op 7 oktober op de Heizel een interland tegen Bosnië moet spelen.

Ze wonen samen in Madrid en hebben het daar helemaal naar hun zin.

Bo Ackaert ( links ) is een knappe verschijning.

Een die voor ons part zelf niet zou misstaan hier op het podium vanavond.

Bo fungeert nu zowat als assistente voor organisatrice Darline Devos, en heeft zelf ook een “Miss”verleden.

In 2013 eindigde ze immers vierde op de “Miss Globe International “ verkiezing in Jamaica.

Geen Miss België verkiezing zonder sponsors.

Er zijn uiteraard de trouwe habitués zoals het juwelenmerk “Orage“ van Katrien Logghe uit Oudenburg, maar sinds gisteren komt ook de Roeselaarse Nancy Dedeyne

(gans rechts op de foto) met haar X-Gin de rangen vervoegen.

Iedere genodigde mocht er maandagavond van proeven.

Van de gin, wel te verstaan.

We wisten al van bij een “tasting” in Antwerpen hoe gedreven een CEO als Nancy wel is.

Het is nog een beetje vroeg om een pronostiek te hebben, maar we kunnen u toch al een paar dames meegeven die ons om één of andere reden opvielen maandagavond.

Zo was er “Kyara Schacht“ (foto's links) uit Koksijde, wiens jeugdige naturelle schoonheid oplichtte in de avondzon op het terras van de Carré.

Heel onwennig nog - ze dan ook nog maar 19 - “ maar dat betert wel”, zegt de pas afgestudeerde kapster ons in onderstaand interview.

De Brugse Ellen Caen(midden) is al een jaartje ouder en oogt meteen ook al wat rijper.

Dat heeft dan weer te maken met haar studies rechten en al de activiteiten waar ze mee bezig is.

En die zijn niet mis, want als u op het punt staat om in de Noordzee te verdrinken is er Ellen om u te redden.

En voor wie zinnens is om later met haar onder één dak te gaan wonen : u gaat er nooit de eerste viool spelen, want Ellen bespeelt het instrument nu al als de besten.

En dan is er nog de pure schoonheid van Liesbeth Claus (rechtse foto's, waarvan eentje met haar ouders).

Als ze op 14 januari al niet op het hoogste schavotje eindigt, zien we haar sowieso niet buiten de top drie te eindigen.

“Dat is straf dat we dat nu al zeggen”, zegt u?

Ja dat is straf, maar schrijf het nu maar al op.

Volgende maand (15/12) wordt de blonde schoonheid uit Bassevelde 20.

Liesbeth heeft eigenlijk alles mee om de nieuwe Miss België te worden.

Ze haalde intussen ook al de titel van Miss Oost-Vlaanderen binnen.

Liesbeth zit momenteel in haar 3-jaar Hogeschool Leerkracht Lager Onderwijs, heeft ook als danseres op heel wat podia gestaan, en is vooral spontaan en vlot in de omgang met mensen.

Als ze nu ook nog even vlot op een catwalk leert lopen, is ze er helemaal.

En dat gaat Els van “Caroline Biss” haar binnenkort leren.

Dus ook daar zijn we gerust in.

Maar er zijn nog een aantal kapers op de kust.

Wij zoeken het verder voor u uit.

Wordt vervolgd !

(willy van bouchaute)

(foto's: ivan bracke)

Klik HIER voor DE FOTO'S

interviews met Liesbeth Claus, Kyara Schacht, Ellen Caen en Bo Ackaert

Om het Sportpaleis in Antwerpen quasi volledig te laten vollopen moet je straffe papieren hebben.

Wel, Koen Huygebaert van Vzw.Nekka heeft die.

Dat hij ons gisteren in de coulissen toefluisterde dat dit weleens de laatste editie van zijn “ Houden van... Griffelrock” hier aan de Schijnpoortweg zou kunnen zijn, kunnen we dus moeilijk geloven.

9000 mensen immers vulden gisterenmiddag het immense complex.

Presentator van dienst Luc Appermont sprak zelfs van 10.000.

Omdat de provincie Antwerpen het initiatief mede ondersteunt hield de organisatie de entreeprijs bewust laag.

9 euro voor een middagvullend programma met zomaar liefst 14 artiesten en dan nog eens begeleid door een live orkest, waar vind je dat nog.

Zelfs gedeputeerde van de provincie Antwerpen Peter Bellens was fier om dat hier op het podium aan het publiek te kunnen benadrukken.

En de artiesten die hier vanmiddag stonden waren ook al niet de minste.

De meesten, op een paar uitzonderingen na, al met een behoorlijk stuk levenservaring achter zich.

Of ze ooit zelf nog met een griffel een lei hebben vol gekrast, daar zijn we niet zo zeker van, maar ze zullen beide attributen beslist nog wel hebben gekend.

Marc Dex mocht als eerste het podium op.

En meteen werd duidelijk waar dochter Barbara, die in het publiek zat, haar zangtalenten vandaan heeft. Dex pakte met zijn warme stem en zijn “O clown“ en “Palma de Mallorca” al meteen de ganse zaal in.

Dan was het de beurt aan De Melando's om te schitteren.

Het accordeonduo bracht 3 nummers mee naar Merksem : “Alte Kameraden“, “Een medley met Weense Walsen” en “Circus Renz“.

Om dat laatste nummer deftig live te kunnen brengen moet je al tot de besten behoren, en Frank en echtgenote Chris zijn daar al lang bij.

Frank zou enkele minuten later nog voor een pakkend moment zorgen.

Lissa Lewis is een knappe verschijning.

Je moet al behoorlijk wat stof in de ogen hebben om dat niet te zien.

We kennen haar al een tijdje, want rijzige Lissa heeft al een indrukwekkend palmares bij elkaar gezongen. Met als beloning : de Radio 2 Zomertrofee als “Beste Doorbraak” (2015), een nominatie voor een Mia in de categorie “Vlaams Populair” en een optreden voor het Nederlandse koningspaar. In maart volgend jaar staat ze ook nog eens op het Schlagerfestival in Hasselt.

Het Sportpaleis kent ze al een beetje want vier jaar terug stond ze hier ook al, voor dezelfde organisatoren nota bene, die toen al in haar talent geloofden.

Lissa start vanmiddag niet met haar hit “Gouden Glimlach”zoals in het programmaboekje aangegeven, maar met “Droomland”.

En dat heeft zo zijn reden, want halverwege het lied tijdens een muzikaal intermezzo krijgt het publiek dit te horen... “ Dames en heren..... mijn vader ! “.

Waarop het eerste echt pakkend moment van de middag er aan komt.

Vader Frank Messeure bewijst hier naast een prima accordeonist ook nog eens een begenadigd zanger te zijn.

Het duetje met dochterlief is om de duimen van af te likken.

We hebben het voor u onderaan deze reportage in een video gegoten.

Na het overdonderend applaus dat hierop volgt brengt Lissa solo nog 2 songs uit haar album :

“Gouden glimlach” en “Boven de wolken”.

Niemand in de Vlaamse showbizz die zo beklijvende teksten kan schrijven als Bart Herman.

Als hij die dan ook nog eens zelf op een Bühne op een publiek los laat weet je al vooraf dat het goed zit.

In het Sportpaleis zou hij beginnen met “Ode aan de zon”, maar presentator Luc Appermont had een beter idee.

Doe maar “Bartje is een leuke naam” om mee te beginnen.

Zo iets kan een mens toch niet lagen liggen, nee toch?

We zagen Nadia (Mampaey) en Karen (Yperman) die het als backingvocals alweer uitstekend

deden , zo glunderen.

Dan pas kwam “Ode aan de zon” aan de beurt, gevolgd door het gevoelige “Ik ga dood aan jou”

“Misschien bent u straks wel getuige van een historisch moment”, zei Luc Appemont toen hij de volgende artiesten aankondigde.

Waarmee hij bedoelde dat dit wel eens het allerlaatste optreden van “Nicole en Hugo” zou kunnen zijn.

Daar zijn we intussen al niet meer zo zeker van, want we hebben die boutade al eens eerder gehoord.

Al moeten we eerlijk toegeven dat het top was om Hugo Sigal nog eens live op een podium te horen, want Hugo is een straffe zanger.

Ze begonnen met “Schietgebed“ .

Daarna volgden “Goeie morgen morgen”, “Pastorale” en als laatste een “ Old Gold Medley”.

Tijd voor een half uurtje pauze, goed voor een interview met Pierre Kartner in de kleedkamer van Vader Abraham ( zie gans onder ).

Ze kwam na de pauze als eerste op het podium, of liever, ze liet de eer aan de drie fantastische zangeressen die haar de komende maanden voor het tweede seizoen op rij doorheen gans Vlaanderen zullen gaan begeleiden.

Haar “Nijghse Vrouwen”, zoals ze ze zelf noemt.

Astrid Nijgh is en blijft nog altijd een fenomeen.

Zittend op haar stoeltje, stevig rammend op haar gitaar, en af en toe eens inkomend met haar prachtige contra-alt stem in de drievoudige zangpartijen van

Riet ( “Jackobond”Muylaert), Sabien (Tiels) en Amaryllis (Temmerman).

Pas op het einde zal ze met “Malle Babbe” het laken naar zich toetrekken.

Eerder was het volop genieten van de Vlaamse “meiden” tijdens “Dag Zuster Ursula”, “Mijnheer de President” en “Avond (ik geloof, ik geloof...)”.

Dit was puur genieten, het langdurig applaus na afloop van deze set zei alles.

40 jaar duurt haar muzikale carrière al.

Als klein meisje ontdekt door de grote Pierre Kartner.

De man met wie ze straks na zovele jaren opnieuw een duetje (“Prachtige dag”) zal zingen.

Maar Mieke heeft nog een verrassing in petto.

Ze heeft ook Luc Van Meeuwen meegebracht.

Ze hebben samen pas een gloednieuwe CD vol gezongen, en die wordt vandaag op het podium officieel overhandigd door hun Nederlandse platenbaas.

Van Meeuwen werkte ooit nog lange tijd in Bobbejaanland, dus zong hij vanmiddag ook een medley met allemaal Bobbejaan Schoepen liedjes.

Passeerden ook nog de revue  “Een kind zonder moeder” ( Mieke ) en "Mooi Dromen" ( Luc & Mieke).

Zelfs Vader Abraham verschiet er nog van als hij Pierre Kartner in het echt tegenkomt.

Omgekeerd ook, want als je Abraham hebt gezien betekent dat in de volksmond nog altijd dat je vijftig bent geworden.

Maar Pierre heeft al wat meer jaren op de teller staan.

80 volgens de organisatie, 81 volgens ons want Pierre werd geboren op 11 april 1935 in het station van Elst, waar zijn vader stationschef was.

Of hij vanmorgen met de trein van Breda naar Antwerpen gekomen is?

“Nee hoor, ik rij nog jaarlijks mijn 50.000 km”.

Pierre bracht hier op het podium dat waar de mensen voor gekomen waren, het levenslied.

Met “Bedankt lieve ouders”, “Daar in dat kleine café aan de haven”, “Hij was maar een clown”, “Vader Abraham had zeven zonen” en uiteraard “Het Smurfenlied” werd het publiek dus meer dan verwend.

Van dat laatste nummer verkocht Pierre wereldwijd meer dan 25 miljoen platen en meer dan 250 artiesten coverden zijn “Kleine Café aan de Haven”

Bij het interview in zijn kleedkamer met alleen ik en mijn fotografe aanwezig horen we een minzame man met een gouden raad voor iedereen die hem horen wil.

Dat terwijl bij elke seconde dat we hem spreken zijn bankrekening nog altijd zwaar aantikt.

We merken geen kapsones, noch hoogheidswaanzin.

Alleen is hij het incident met wijlen Johan Anthierens en Mies Bouwman, waarbij hij tijdens de televisieuitzending “Noord-Zuid “ (1978) na heftige kritiek op zijn “Smurfenlied” de interviewtafel verliet, blijkbaar nog niet vergeten.

Of hij nu precies op dezelfde manier zou reageren?

U komt het in onderstaand interview te weten.

Het is al vooravond als we met de wagen de parking Sport van het Sportpaleis verlaten.

Op de hoek staat een aantal dienaars der wet gezellig te keuvelen terwijl even verder aan het kruispunt met de ring het verkeer volledig, maar dan ook volledig in de soep draait.

Niemand in dit land die zich hier blijkbaar om bekommert.

Gelukkig hebben we de wijze woorden van Vader Abraham nog kersvers in onze gedachten.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

interview met Pierre Kartner ( Vader Abraham )

Lissa Lewis " Droomland " in duet met haar vader Frank

De Nijghse Vrouwen  

Elsegem, het anders zo rustige landelijke dorpje in onze Vlaamse Ardennen barstte vorige zondag bijna uit zijn voegen.

Topindustrieel en paardenliefhebber Willy Naessens, die de gemeente al eerder op de kaart zette door er zijn bedrijfsgebouwen annex stoeterij met paardenzwembad neer te poten, houdt er ook jaarlijks zijn “BK Mennen”.

Het evenement trekt sowieso altijd al veel volk, maar als goeie zakenman wil je toch voortdurend ietsje meer.

Dat “ietsje meer” werd zondag zomaar liefst “het dubbele”.

Dat vernamen we uit de mond van de meester zelf.

Met dank aan de meisjes van K3, en de televisie die er een mythe heeft rond gecreëerd.

Daar hoeven ze zelfs niet eens zo goed voor te kunnen zingen als het origineel product.

“Er zijn” is genoeg om een massa kinderen op de schouders van pa of ma te doen belanden.

Alleen wie op de eerste rijen stond kon zien of Hanne Verbruggen, Klaasje Meijer en Marthe De Pillecyn hun schoenen extra gepoetst hadden.

 De K3-tjes stonden al om 11uur in de morgen geprogrammeerd.

Dat is vroeg, dus moet een mens nog wat anders verzinnen om dat klein grut voor de rest van de dag zoet te houden.

Daar zorgden dan weer een ouderwetse dubbeldek paardenmolen voor, en nog veel meer van dat moois.

Zoals echte pony's, waarvan je als kleuter niet alleen de haren kon kammen, maar nog op rijden ook.

Weliswaar onder toezicht, meestal van mama.

En wat doe je dan met de papa's intussen?

 Dit dus !

Je zet eerst een aantal luxewagens op je terrein waarvan de prijs op zich alleen al de temperatuur de hoogte in jaagt, en stuurt er dan ook eens een Braziliaanse Samba school voorbij zodat het gras helemaal verschroeit.

Tip voor een heerlijk dagje uit met de ganse familie!

 Om 9u30 was er ook al een Sint-Hubertusviering met Dana Winner de revue gepasseerd, maar een echte jager krijg je niet naar huis vooraleer al het wild geschoten is.

Zo hebben we nog een beeld van deze jager te paard die zijn jachthonden voor zich uit jaagt.

“Dedju, waarom ben ik nu geen brak? ”, zie je de hond op het linkerplaatje denken terwijl zijn bazin

eerder oog heeft voor de lens van onze fotograaf.

Intussen werd er ook nog eens op jachthoorns geblazen.

En, voor de liefhebbers was er ook nog eens een jachtbeurs met meer dan 100 standjes.

De “Vip”tent was nog groter en knapper dan bij de vorige editie.

Wat ook kon gezegd worden van Christel, die speciaal uit Spanje was overgevlogen om samen met haar Frank (Galan) van het schouwspel in Elsegem te genieten.

Met de koets was ze wel wat langer onderweg geweest, en voor een deelname aan de oldtimerrally was er ook geen tijd genoeg.  

 Maar waar het echt omdraaide was het “ Belgisch Kampioenschap Mennen “ zelf.

De randanimatie was eerder bedoeld om het grote publiek te laten kennis maken met de mooie sport die het mennen is, aldus paardenliefhebber Willy Naessens.

Zelfs meervoudig en kersvers wereldkampioen Boyd Exell deed mee in Elsegem.

De beoordeling van de wedstrijden zelf, de dressuur, de marathon en de vaardigheidsproef laten we aan de gespecialiseerde paardenjournalisten over.

Wij kunnen u alleen maar zeggen, dat het voor iedereen die er was een onvergetelijk feest was, en als u er niet was, u dit volgend jaar zeker niet mag laten passeren.

(willy van bouchaute)

(foto's : ivan bracke)

Klik HIER voor DE FOTO'S

Was u er door één of ander toeval niet bij?

Geen nood, loop maar even met ons mee...

Vlaanderen stuurt zijn dochters uit.

Niet overzee, maar 't scheelt niet veel.

De Panne is nu immers ook weer niet het meest centraal gelegen plaatsje van de regio.

Dat weten ze in Limburg maar al te goed.

Van de 63 meisjes die hier vanavond op het podium van het Plopsatheater strijden voor de provinciale kroontjes in het kader van de Miss België 2017 verkiezing, komen er slechts 9 uit Limburg.

Uit de provincie Antwerpen waren er dat 19 .

Bij Oost-Vlaanderen, ondanks toch wat dichterbij, maakten er 17, dus 2 minder, de verplaatsing en

West-Vlaanderen, dat vanavond toch een thuismatch speelde, deed het ook maar met 18.

Gelukkig kwamen er in het zog van deze 63 dames nog behoorlijk wat supporters mee.

Meestal zijn het diezelfde supporters die hun spelers de rug toekeren, als er wat minder goed wordt gespeeld.

Op de foto is het net andersom, maar voor één keer vinden we dat niet erg.

We weten bij voorbaat al wat er ons bij gala's als deze te wachten staat.

En we verwachten dan ook niet dat plots alle handjes synchroon dezelfde richting uit gaan.

Op een goed getimede regie moet ook niet worden gehoopt, dus beseffen we al gauw dat we een uurtje later dan gedacht ons bed zullen zien.

Gelukkig zijn er ook nog heel wat positieve dingen aan het verhaal : de kledij is mooi, de bikini's ook, en er zitten best een aantal knappe dames in.

Ook over de plaatsing op het podium is goed nagedacht, wat niet simpel is met zoveel volk op het podium.

En er kwam ook wat humor bij kijken, dank zij onze goeie vriend Edward ( Murphy ) , die hier intussen al onderdeel uitmaakt van het vast meubilair.

Justine De Jonckheere mocht samen met huidig Miss België Lenty Frans de avond presenteren, en beiden deden dat behoorlijk goed, al zit Justines stem nog altijd een octaafje te hoog.

Dit jaar was het opnieuw uitkijken naar de vragenronde.

Dat is de ronde waarbij de juryleden van de organisatie vragen toegestoken krijgen waarvan verondersteld wordt dat ze die ook nauwgezet aan de kandidaten zullen stellen.

Die dan op hun beurt moeten proberen er een zinnig antwoord op te geven.

Wat bij vragen als “ Wat is datgene in je leven waar je het meest spijt van hebt” niet evident is, en al zeker niet in bikini.

“ Dat ik me ingeschreven heb voor deze verkiezing “ was pas een leuk rebels antwoord geweest.

Dat de kandidate in kwestie daar niet heeft aan gedacht.

Leuk moment is ook de persoonlijke act.

Dat is een act, waar elke kandidate zich de moeite getroost om iets van haar kunnen te laten zien,

en waar één of andere technicus er dan telkens weer in slaagt om dat kunstwerk naar de knoppen te helpen.

Pianistes mogen al blij zijn dat er meteen geluid uit hun toestel komt en er witte toetsen op hun klavier staan, want voor de rest zitten ze steevast in het donker.

Violistes zijn dan wel weer geliefd, zo te zien.

Een tekening maken en er tegelijk ook iets willen bij zeggen is ook al geen optie, want je kan er donder op zeggen dat je microfoon potdicht blijft.

Zo sta je vanzelf al te schilderen.

“Thank you Murphy” schijnt het meisje, wiens buikdans van alle ellende gespaard bleef, hier uit te schreeuwen.

 Sommige finalisten zijn best lenig zo te zien.

Het is niet aan iedereen gegeven om zijn of haar linkerbeen zo hoog te kunnen heffen.

Even later zou hetzelfde meisje zelfs een volledige spagaat doen.

Het meisje op de trampoline kreeg van de lichttechnicus stevig tegenlicht te verwerken, maar dat hield haar niet tegen.

Liesbeth staat hier niet gebukt onder de zorgen, maar wel in haar startblokken op weg naar het kroontje van Miss Oost-Vlaanderen, dat ze even later naar Bassevelde zou meenemen.

Intussen is een ander meisje al over haar derde horde heen.

Nee, het meisje op de tweede foto van rechts is niet over diezelfde horde gestruikeld, maar ligt nu al in de ideale positie om binnen weinige seconden haar dansact aan te vatten.

Het meisje gans rechts is daar intussen al mee klaar, en giert het uit van de pret.

Er waren gewoontegetrouw ook een aantal muzikale acts voorzien, waar onder Andrei (Lugovski).

De minzame Wit-Rus met de kristalheldere stem bekoort altijd, dus ook nu weer.

Hij had in zijn repertoire zelfs een knuffelronde ingelast, die blijkbaar al snel op de nodige bijval bij de meisjes kon rekenen.

De tweede muzikale act was Lou De Prijck, geafficheerd onder de naam van “Lou & The Hollywood Bananas”.

We moesten eerst al goed kijken om te zien of hij het wel was, want lang in de Thaise zon zitten doet al snel iets met een mens.

En Hollywood leek vanavond al eerder op Bollywood.

Temeer dat Lou in zijn ijskast nog hooguit één banaan gevonden had om zijn energie op peil te houden.

Ondertussen had de jury het aantal kandidaten al gehalveerd en kon er worden overgegaan naar de prijsuitreiking.

Uit de ietsje meer dan 30 overgebleven kandidaten werden de 4 provinciale Missen en hun eredames geplukt.

Wij houden het hier bij het hoogste schavotje.

De kroontjes gingen naar Liesbeth Claus ( Oost-Vlaanderen ), Elisabeth Van Dijck,, die ook nog eens de publieksprijs kreeg ( Antwerpen ), Delphine Devos (West-Vlaanderen), en Leentje Jorissen (Limburg)

(willy vanbouchaute)

(foto's : ivan bracke)

Klik HIER voor DE FOTO'S

Vandaag is er Leven in Hal Zeven !

Want kijk, de Vrolijke Vriendenbus van Family Radio is er te gast.

Met straffe en minder straffe artiesten.

Maar dat is ook zo met de bieren die ze hier schenken.

En kijk eens hoeveel ze er wel hebben, schijnt Marina (Wally) hier aan te wijzen.

We hebben het zelf gecheckt en het waren er 30 om precies te zijn.

Sommige geproefd, andere alleen maar naar gekeken.

Want er waren ook nog zangers en zangeressen om naar te kijken.

En na het nuttigen van te veel van dat straf spul gaat eens mens al eens dubbel zien.

Niet dat we al dat ontluikend of vaak ook overrijp talent niet graag bezig zien, maar vandaag is één keer voldoende.

Evi is even vanachter de langste toog vandaan gekomen om onze fotograaf, en ons ook een beetje, plezier te doen en heeft dan voor de gelegenheid maar een paar van die straffe biertjes op haar plateau gezet.

Ook een beetje voor de show, want voor alle duidelijkheid : je moest er zelf om gaan, om die biertjes, aan de toog.

En dan ook nog eens onder de juiste foto met het juiste bier gaan staan, want anders kon je het schudden.

Niet het bier, want dat kreeg je dan niet.

Allé, niet daar waar je stond, tenminste.

Jettie Pallettie schijnt hier al aardig te zweven, hangt zelfs al een beetje schuin, maar dat doet ze altijd.

Zelfs zonder een “Delirium Tremens” of “Brugse Zot” op.

Gelukkig is er ook nog de kaas van “Old Amsterdam” om de Nederlandse artiesten gunstig te stemmen, maar daar gaat de hoed van Robby Longo dan weer van krullen.

Johan Veugelers, ook al een Nederlander, heeft zijn accordeon meegebracht naar de langste toog.

Maar ook Anja, zijn mooie blonde vriendin, die er vandaag voor zorgt dat zijn accordeon niet blijft haperen.

Naast een knappe vriendin heeft Johan ook een knappe single “ Hou me vast “, annex sensuele video, die we u niet willen onthouden.

Eerst en vooral omdat ook Anja er in opduikt, en omdat ze , nu er de eerste dagen toch geen regen wordt voorspeld, dan maar samen de douchekraan opendraaien.

Ook Tamara & Tom tekenen present in hal 7 op “Flanders Expo”.

Terwijl anderen aan de langste toog het glas heffen, heffen zij op het podium de beentjes.

Ieder heeft zo zijn manier en reden om succes te vieren.

En het Maldegemse duo heeft absoluut een reden om er bij deze “Vrolijke Vriendenbus” vrolijk bij te lopen, want Radio 2 nam onlangs hun “Wilde Zwanen“ op in hun playlists.

Al zien we Radio 2 en Family Radio niet zo direct dikke vrienden te worden, toch mooi dat het Maldegemse duo hier staat vandaag.

Omdat we hier zelf ook vrolijk van worden, krijgt u hier de clip van “Wilde Zwanen” te zien.

Met deze keer niet Johan Veugelers aan de accordeon, maar Marino Punk, al liggen diens haren niet zo mooi in de plooi als die van Johan.

Maar dat is niet erg.

(willy van bouchaute)

(foto's: ivan bracke)

PS : net na het afsluiten van deze reportage, krijgen we een facebookberichtje van Rudi Van Vlaanderen ( netfoofd van Family Radio ) dat ook hij "Wilde Zwanen" in zijn playlist opneemt.

Wat kan het leven mooi zijn, als men elkaar een beetje verstaat!

KLIK HIER voor de FOTO"S

Het was niet simpel om hem te strikken.

We moesten er zelfs een zestigtal beeldschone dames, die een paar uur later in De Panne zouden strijden voor de provinciale titels van Miss België “on hold “ zetten.

We stonden er zelfs een uur voor in de file, omdat één of andere idioot het op de E17 richting Antwerpen nodig vond om precies dan zijn auto in de prak te rijden.

Om even later van Rob Davis zelf in het Aldhem Hotel in Grobbendonk te vernemen dat ook hij, een aantal kilometer achter ons, in diezelfde file stond.

Vanavond zou Rob met “zijn “Mud “ op de “Olense Feesten” zijn magistrale riffs op het publiek loslaten.

En wie kent ze niet, de meesterlijke gitaarspinsels van “Dynamite”, “Tigerfeet” en “ The cat crept in”.

De tip dat hij in België was kregen we van J.Vincent Edwards, nog altijd onze soulmate en even goede vriend als vroeger.

Het is een luxe als je met de artiest zelf een interview kan regelen, al was dat deze keer met Stanny, hun tourmanager in België allicht ook geen probleem geweest.

Mud, de band ziet er toch wel even anders uit dan pak weg 40 jaar geleden.

Van de 4 originele bandleden schieten er nog 2 over : bassist Ray Stiles en gitarist Rob Davis ( respectievelijk uiterst links en rechts op de foto )

Zanger van het eerste uur Les Gray stierf in 2004 na een hartaanval in Portugal, drummer Dave Mount stierf 2 jaar later.

Stanny Renaers ( 3-de van links ) die met zijn bedrijf “Fame International” nog een hoop andere internationale artiesten begeleidt poseert hier met de huidige bandleden.

Na 1977, het tijdstip dat de glorieperiode van Mud voorbij was ging Rob Davis gitaar spelen bij “The Darts”.

Even later schreef hij een aantal wereldhits o.a. “I can't get you out of my head “ voor Kylie Minogue.

De rest vertelt hij in het interview dat we met hem hadden in Grobbendonk.

Ondanks er hem weinig tijd restte – hij moest zich nog snel opfrissen, want het busje naar Olen stond al vertrekkensklaar – antwoordde hij rustig en vriendelijk op al onze vragen.

De grootste artiesten zijn de warmste mensen.

Maar dat wisten we eigenlijk al.

(willy van bouchaute)

(foto's : ivan bracke/ stanny renaers)

interview met Rob Davis (MUD)

Sarah is jong en zit vol energie.

Negen dagen lang helpt ze haar “ moeke “ in hal 2 bij het aanprijzen van diens producten.

Ze komen uit Sint-Katelijne-Waver waar “ moeke “ staat voor “oma” of “ grootmoeder”.

Sarah is puur natuur, net als de producten die ze verkoopt.

Al laat de grote “tatoo” op de linkerbovenarm toch vermoeden dat er ook wat “Chinese” inkt door haar bloedvaten stroomt.

Op het potje dat ze voor de lens van onze “GoPro” houdt, staat “NaPro”.

Te mooi om deze leuke woordenverwantschap te laten liggen.

In haar potje zitten geen dierlijke vetten, geen vleesextracten en dierlijke bestanddelen, geen cholesterol, en geen bewaar- of kleurstoffen.

Wat er dan wel in zit?

Dat kan u vanaf 11 uur ( met vandaag vrijdag nocturne van 18u tot 22 uur) op de Gentse Jaarbeurs aan Flanders Expo zelf ontdekken.

En doe haar de groeten!

Wanneer we kort na ons gesprek met Sarah ( zie video onder ) een Senegalese danser (zie foto) een tiental magistrale salto's (zie video) na elkaar zien maken, moeten we onwillekeurig aan Sarah's potje denken.

(willy van bouchaute )

http://www.jaarbeursgent.be/

interview met Sarah ( NaPro ) en sfeerbeeld met Senegalese dansers.

Peter Maurissen heeft er als exhibition manager toch wel voor gezorgd dat er nieuw bloed in de Jaarbeurs Gent werd gepompt.

Opvallend veel jonge ondernemers maken hun opwachting dit jaar.

En het is niet toevallig dat het hun “foodtrucks“ zijn die hier op Flanders Expo scoren.

De trend van de voorbij zomer zet zich hier dus ook door.

Ze brengen Hal 2 zonder moeite tot leven.

We liepen er met de Go Pro even doorheen, stelden een paar vragen en zagen na afloop, ondanks het bloedhete weer buiten, alleen maar gelukkige mensen.

In Hal 1 staan ook behoorlijk wat ondernemers die hier voor de eerste staan.

En ook die ontsnapten niet aan onze aandacht.

 Gisterenvoormiddag om 10u30 werd in Flanders Expo de nieuwe editie van

de “Jaarbeurs Gent “ op gang getrokken.

Meer dan 70 jaar bestaat de beurs al, wat haar meteen de titel van oudste in Vlaanderen oplevert.

En de gezelligste volgens de huidige organisatoren.

Het was dan ook de voorzitter van IJV-IFAS Ronald Everaert (links op het podium) die de hoge gasten mocht verwelkomen.

Bij die hoge gasten was ook de vertegenwoordiger van Z.M. De Koning, die voor de gelegenheid zijn sabel had meegebracht.

Je weet nooit wat je overkomt de dag van vandaag.

En je kan er ook wat “sprekers “ mee neersabelen, mocht dat nodig zijn.

Maar dat was vandaag gelukkig niet het geval.

De beste speech kwam van eerste schepen van de stad Gent Mathias De Clercq, die de delegatie van Senegalese hoogwaardigheidsbekleders er tevens op wees dat één van hun landgenoten, Khalilou Fadiga, ooit nog bij “La Gantoise” voetbalde.

Wat de schepen meteen wat gemompel en goedkeurend geknik opleverde ,en waarmee hij nog beter scoorde dan Fadiga ooit in zijn hele carrière had gedaan.

Daarna mocht Jozef Dauwe, député van de provincie, zijn zegje doen, maar die kent niets van voetbal.

Alioune Sarr mocht ook iets zeggen.

Nogal wiedes, want Alioune is minister van Handel van Senegal.

En het laatste woord was voor de voorzitter van de Kamer van volksvertegenwoordigers Siegfried Bracke, die afsloot met de wijze woorden : “ ik heb gesproken, maar heb eigenlijk niets gezegd”.

Jammer want ze hadden bij de organisatie kosten noch moeite gespaard om alle gesprekken simultaan te vertalen, zowel in het Frans als in het Engels.

Zo kreeg iedereen die het wou een ontvangertje in de hand en een koptelefoon op het hoofd met een geluidskwaliteit om u tegen te zeggen.

 Het officiële gedeelte werd afgesloten met de nationale hymnen, die van Senegal en de Brabançonne.

Op de foto links het tafeltje waarop je de kepie van de vertegenwoordiger van de Koning ziet liggen.

Bij onze aankomst hadden we ons al afgevraagd wat dat tafeltje daar stond te doen.

Eigenlijk wouden we er eerst onze Go Pro op installeren.

Gelukkig hebben we dat niet gedaan : het moet een beetje mee zitten in het leven.

Eens de hymnen uitgespeeld werden de nationale politici langs een aparte uitgang buiten geleid waar hen een ietsje grotere wagen opwachtte dan deze die hier staat afgebeeld.

De Senegalese delegatie mocht samen met de andere genodigden langs de andere kant de expohallen in, waar hen een kleurrijk en feestelijk spektakel wachtte.

 Dit beeld laat u zien waarom u deze week zeker eens naar Flanders Expo in Gent moet afzakken.

Fenomenaal wat deze Senegalese dansers ens danseressen laten zien.

Met kleurrijke kledij vervaardigd uit stoffen die u op geen enkele Vlaamse stoffenbeurs vindt.

Intussen weten we ook waar Radja Nainggolan zijn hanenkam heeft gehaald.

We gaan deze week zeker nog eens langs voor een nog meer uitgebreide reportage, maar geven u nu al deze beelden mee.

Wat doet “ Tintin “ (Kuifje) op deze jaarbeurs? Wij zoeken het deze week voor uit.

En wat hebben deze knappe Senegalese dames te bieden? Ook dat komen we wel te weten.

Er was ook nog een openingsreceptie gisteren op de middag, met toch wel wat minder aanwezigen dan vorig jaar.

Gelukkig was er minister van Staat Herman De Croo, die de andere politici niet naar buiten was gevolgd, en knappe Eva om er het beeld aan de langste toog wat te verfraaien.

Bij het verlaten van de zaal stootten we nog op een Senegalese danser die vanmiddag als bezem moest fungeren.

Eva?

“Met al dat haar in mijn ogen heb ik daar helaas niets van gezien!

Vanaf morgen kan er een ander de vloer gaan vegen, zeker weten!”

(willy van bouchaute)

Jaarbeurs Gent

nog tot en met zondag 18 september 2016

elke dag van 11 uur tot 18 uur,
nocturne op vrijdag tot 22 uur

http://www.jaarbeursgent.be/